Toch nog…

Wat gisteren niet vermeld is maar waar ik wel erg blij me ben is een actie die de nederlandse jongens hebben gedaan, en ook SD die er aan meewerkte.
De interne verhuizing had nogal wat voeten in de aarde. Veel werkplekken werden aangepast en verplaatst. De grote bureaus die we hadden zijn het kader van de nieuwe interne huisstijl aangepakt, wat kleiner van oppervlakte, maar voorzien van extra ruimtes er om heen. Ook hebben we planten gekregen, wat toch wel een erg prettig iets is.

Op onze afdeling hebben we ook nieuwe bureaus gekregen en zoals iedereen die aan een verandering onderhevig is begon ik natuurlijk ook te spartelen. Te klein, niet wat ik wilde etc. Maar na nou twee dagen mijn stekkie inrichten zie ik toch wel voordelen. Door een opstaand wandje tussen de bureaus (waar we vroeger direct tegenover elkaar zaten) is mijn plek wat geïsoleerder geworden. Daardoor kan ik geconcentreerder werken en zijn de telefonische veraderingen beter hoorbaar zonder afleidingen.

Door al het verherbouwen wat hier gedaan is zijn op de afdelingen minder open ruimtes en is er dus ook ‘sier’ materiaal over.
Sinds dat ik bij het bedrijf aan het werk ben zeur ik bij SD om een vitrine kast. Ze houdt netjes de boot af ook als ik minder diplomatiek haar account dreig af te sluiten. Lief zijn, slijmen, hooghartig, alles geprobeerd maar  SD is en blijft een ijskonijn en niet gevoelig voor wat ik ook inzet. Bij bijna elk contact haal ik de kast aan en zij houdt de boot af. Dit heeft ze ruim drie jaar volgehouden en toen ik in Denemarken zat en deze kast dus klem kwam te zitten heeft ze ‘m aan de afdeling gegeven. Dat vind ik super. Wat ik dan ‘minder’ vind is dat de jongens in staat zijn geweest om het voor zich te houden 😉

Dus mijn gezicht toen ik binnen kwam op de afdeling sprak natuurlijk boekdelen. SD en jongens, super ! Echt fantastisch om na 3 jaar zeuren en genegerd worden toch de kast te hebben gekregen.

En waarom ik die kast wilde hebben ? Gewoon.. leuk, oude meuk inzetten. Nog eens pieren om elektra er in te krijgen en dan kastjes aanzetten, lampjes kijken. Ja, hier zit geen logica in, ik weet het.

Het is aan de ene kant ook weer goed om in Nederland te zijn. De werkzaamheden hier zijn diverser als in Denemarken, en ik geniet met volle teugen van de nieuwe omgeving en de mogelijkheden die de nieuwe IT organisatie ons gaat bieden.
Als het loopt zoals ik het verwacht gaan we werken aan een IT-wolk die ons bedrijf gaat servicen. In mijn optiek een goede zet. Alle lokale it’ers worden dan onderdeel van een totaal virtueel team wat alle landen (of in elk geval Europa) kunnen gaan bedienen. Dat wil niet zeggen dat de lokale It’ers overbodig worden, nee sterker nog, die hebben we minstens zo hard nodig. Maar de interactie tussen de lokale medewerkers en de internationale gebruikers zal groter worden. En dat is goed, daarmee kan je makkelijker een hoge standaard behalen.
Het zal zeker niet makkelijker worden, dit veranderingsproces zal zowel van de it’ers als de medewerkers het nodige vergen, maar het eindresultaat zal goed zijn. De eerste stappen zijn al gemaakt. Bestaande teams zijn gesplitst in applicatie management en end user support. Dat hadden we in Nederland al een beetje, maar er zat wel een manager boven, en ook die structuur is nu opgesplitst.

Aanstaande maandag komt mijn nieuwe manager en zullen we merken wat een en ander voor ons nederlandse team zal betekenen.