Politieke spelletjes

Politieke spelletjes zijn aan de orde van de dag. Faalhaasje Ernst die rondstunteld en er mee weg komt. Zalm die knettervette bonussen krijgt, toch niet krijgt, een beetje krijgt als ie de banken die ie zelf om zeep heeft laten helpen weer terug weet krijgen. Zalm die weg komt door te zeggen dat ie zich een beetje vergist had, dat er onder zijn leiding wel mensen met een DSB-wurgcontract de vernieling ingeholpen zijn.

Onze Harry Potter die uit angst om als een gieter af te gaan als ie toch niet gekozen wordt als de eerste europese MP heftig loopt te ontkennen dat ie in de race is, maar ondertussen zich diplomatiek een slag in de rondte likt in de zweetreetjes van zijn andere collega’s om toch vooral die functie maar te krijgen.
Als ie weg is zijn wij blij, maar Europa gedoemd; als ie blijft zijn wij gedoemd Grijs-1 weer te laten vallen. De voorgaande kabinetten onder JP Potter strandden allemaal dus deze zal hopelijk ook wel gaan.

Persoonlijk vind ik dat ie Europees MP moet worden. De rest van Europa was het met allerlei regels eens die alleen maar afbreuk hebben gedaan aan de persoonlijke vrijheden van het individu en mag best gestraft worden met een Europese versie van de domste president ooit. Zoals mijn vader al zei als ie me eens hard strafte “jongen, je moet maar zo denken, ik een kut jeugd, jij een kut jeugd“.

Ik sta wat mezelf te dubben, want ik ben er achtergekomen dat ik aan politieke spelletjes doe.
Je zou ook kunnen zeggen dat ik strategisch lobby maar op de een of andere manier klinkt het niet goed. Dat komt voor een groot deel door mijn eigen idee over lobbyen en politieke spelletjes, daar heb ik niet zo’n postieve associatie mee.

Wat is er aan de hand ?
Afgelopen week hebben mijn collega en ik dat mailtje over het gebruik van internet binnen het kantoor uitgestuurd. We waren het samen eens en ik heb er de “dutch approach” overheen gegoten waardoor ons goed gemikte schot om aandacht te krijgen als een atoombom in het kantoor is afgegaan. Hele hok is verdeeld. Groepen pro “hoi hoi.. het werkt” groepen tegen “zo ga je niet met mensen om” Pro – “eindelijk, dat er stappen ondernomen worden” Contra-“ze nemen ons rechten af“.

Mijn mening hierover is duidelijk, prive internet gebruik mag best mits het de normale gang van zaken niet negatief beïnvloed. In analogie met het gebruik van lease auto’s : niemand zal moeilijk doen als je na het werk je brood en melk er mee vervoerd als je boodschappen doet, maar semi-professioneel coureur spelen met een Citroën C1 op de neurenbergerring zal minder waardering oogsten.

De twee kampen hebben ook hun eigen spreekbuizen. De ene manager die ontplofte en die na het technische verhaal aan onze kant is samen met de hoge baas. De contra’s hebben de andere manager (die het vel van de kop van mijn collega schold) die inmiddels vanuit een soort guerrilla tactiek ons onder vuur neemt. Overigens dusdanig subtiel dat ik daar wel de humor van kan inzien.

Waar begint nou het het politieke spel ?
Volgende week moeten we voor het executive commitee een presentatie houden wat er aan de hand is, hoe er mee om te gaan en bovenal hoe we het handig en werkbaar houden.
En eens raden wat er nou gebeurd. De hoge baas wil een blackberry met instant mail. Dat valt onder mijn expertise en ik heb zo links en rechts wat connecties waardoor aanschaf, inrichten en operationeel trekken van zo’n BB snel kan gaan.

We zijn een groot bedrijf, dus even de shop in, accountje scoren en hoppa werken is er niet meteen bij. Ik schiet via mijn netwerk (That includes you SCF, roses are comming when you least expect it) het aanvraagproces af, en informeer de hoge baas.
Vandaag komt onze manager en die heeft een mail probleem. Mailbox is beperkt tot 300Mb, en hij loopt al langer tegen die grenzen aan, of daar niet wat aan te doen is ? Is er een grotere mailbox te krijgen?

Tuurlijk kunnen we daar wat aan doen..
We hadden in het verleden een soort centrale database waar je grotere mailboxen kon aanvragen, maar sinds de uitrol van Office 2007 en het outlook stuk daarbij is dat database niet meer te vinden. Behalve.. bij mij.. ik heb nog ergens een handig linkje, en help ‘m door de aanvraag voor een dubbel grote mailbox.
Dat moet goedgekeurd worden door … de grote baas. En die had net een blackberry nodig. En beiden hadden mij nodig als ik ze volgende week ook nodig ga hebben om het bedrijf een beetje te beinvloeden.

Je ziet de cirkel rondgaan hierboven. Ik ook, alleen pas toen ie als duidelijk rond was.

Dus gevoelsmatig zeg ik dat ik dus ook aan politieke spelletjes doe, maar aan de andere kant : ik doe het niet bewust en met opzet. Dus is het dan minder erg of gewoon stom toeval ?