It's crisis sir...

Bank Holiday, mooi moment om in het kader van vrij zijn tijdens een buitenlandse opdracht in een vakantieland eens te relativeren.
In het hotel is wifi en internet. Internet op de kamer met een kabel en in de lobby/restaurant met wifi. Werkt prima, alleen zit je in zo’n kamer dan wel verplicht in een hoekje. De kabels zijn nooit iets van 15 of 30 meter.

Nou had ik dat voorzien en een Mifi gekocht. (Nico, deze link is gewoon omdat ze snel leveren. Niet ouwhoeren over linkkosten) Dat is een uitgeklede mobiele telefoon eigenlijk. Kan twee dingen doen: met een UMTS sim een internet verbinding opzetten en met een ingebouwde antenne een lokaal draadloos netwerkje bouwen. Meerdere apparaten kunnen daarop aanhaken en zo kan je dus ook in de middle of no-where een hotspot maken waarmee je kan internetten.
Voordeel is hierin gelegen: ik koop in het buitenland een datasim-only van 500mb/1Gb, frot die in de mifi en tegen lokale relatieve kosten heb ik internet op iphone / pc. Dus geen dure roaming kosten bij je lokale nederlandse provider. Of vast zitten doordat bijvoorbeeld zoals in mijn geval de telecomprovider thethering heeft uitgeschakeld.

Je wifi snelheid is afhankelijk van de dekking en natuurlijk ook wat je betaald. Maar dat werkt dus ook in een auto bijvoorbeeld. Stel je bent een koppel met twee of drie kinderen in de puber leeftijd. Die leeftijd die wel zonder zuurstof kan maar een acute hartstilstand krijgt als de mobiel/smartphone/tablet ineens niets meer kan omdat er geen data verbinding is. Koop zo’n mifi (ze zijn wat prijzig, tussen de 100-200 euro, maar dat heb je er met de besparing op roaming zo uit.Er gaan gemiddeld tussen de 3 tot 5 apparaten op zo’n mifi) frot daar die data sim in en rijden. In de auto een hotspot, kinderen smartphones bedoel ik, er op aansluiten, en rijden maar. Alleen na elke grens even een ander kaartje kopen. Roaming uitschakelen en aanvang besparing.

Eerste vrijdag hier zo’n sim gescored, 1Gb voor 10 euro. Start kosten. Kan ik verlengen, maar dan ineens blijkt de prijs wat hoger te liggen, 1,4 GB (ook zo’n telco grapje: nooit logische waarden gebruiken)voor 20 euro. Eerst maar eens zien wat er gebeurd. Alleen mijn iphone zit op de mifi, de pc via die kabel, en ik jaag die ene GB er toch vrij rap door heen, binnen 7 dagen eigenlijk. Geen rare downloads of zo, maar mail, whatsapp, af en toe nu.nl Dat soort gefröbel. Die iphone heeft het hartstikke naar z’n zin in z’n eentje met die mifi.
Een snelle berekening leert mij dat ik dus voor de rest van de opdracht zo tussen de 60-80 euro ga verbranden.. Dat moet anders kunnen. Na wat zoeken een travelrouter gevonden en die geïnstalleerd: draadloos netwerk in mijn kamer, pc er aan (hoi! typen op het balkon) en de mifi gebruik ik voor onderweg in de auto. Dan alleen nog even een USB charger scoren want de originele voeding is brits en past niet op de contacten hier.

Trendnet Travel router en huawei Mifi

Een collega verwijst me naar Columbo, een retefucking groot winkelcentrum met een zeer luxe uitstraling. Mooi, daar ga ik dan later heen.
Later is in dit geval trouwens gisteravond.

Met mijn collega heb ik het niet alleen over werk, maar ook over de omstandigheden in Portugal, de aankomende val van de euro (let op mijn woorden: die gaat vallen. Binnen 5 jaar hebben we min of meer lokale munteenheden.) Ook denk ik dat omdat ik in ons nieuwe declaratiesysteem (geschreven in 2011 en 2012) als een van de eersten moest declareren toen ik in noorwegen zat en ontdekte dat ik naast in noorse kronen ook mijn kosten in ‘Dutch Guilders’ kon opgeven. Banken en overheden zijn allang bezig om de zaken voor een exit-euro in orde te maken, wij moeten alleen nog even gedeisd worden gehouden. De crisis ramt er hier in portugal fors in. Vakantiedagen worden weggenomen, de 13de maand wordt ineens met 50% extra belast (bovenop de 50% die ze al kwijtraakten) en men overlegt in het algemeen of de auto verkocht moet worden en er weer op een soort van minimotoren moet worden gereden met het oog op de benzine kosten. Ook de resultaten van jaren ‘wanbeheer’ of eigenlijk hele ambiteuze plannen gaan over de tafel. We liggen op een hele hoop zaken op een lijn en dat maakt de dicussies mooi levendig.

Mist of stoom?

Dinsdag (gisteren dus) was toch wel een eye opener. Eerst al het wakker worden: gordijn open: dikke vette mist. Indachtig nederland denk je dan ‘Koud’. Deur open en dan ‘verrek’ ruim 25-28 graden, en mistig. Warme mist, een hele aparte ervaring. De haren op mijn huid vangen de druppels meteen op..
’s Middags normaal weer en omdat ik er wat meer tussen de mensen raak gesprekjes her en der. Overal merken mensen die crisis blijkt.

Dan ’s avonds boodschappen halen. Eerst geld en dan ontstaat er een probleem. Mijn ‘vaste’ geld automaat weigert. In het portugees een heel verhaal op het scherm, met daaronder in het engels ‘no service available’. Welke service? Ziet ie de pas niet, kan er geen verbinding met nederland voor autorisatie worden opgenomen? Zijn de biljetten op? Issie stuk? Inwendig vloekend over de banken die ons die standaard meuk in de maag splitsten onder het mom ‘makkelijk!’ vraag ik me af wat nu te doen.  De Garmin uit nederland is mee. Zoek een bank. In mijn omgeving waar ik dan ben zitten in een afstand van zeg 500 meter 9 banken. Zegt de Garmin. Elke bank die ik vind is of dicht (als in exit dicht) of bestaat niet eens meer als bank. Een van de banken (Deutsche bank) blijkt inmiddels gewoon een woonhuis te zijn. Mmh.. Lekker..

Na veel zoeken (voornamelijk omdat ik die zelf wist) sta ik weer voor de zaak en gebruik en de geldautomaat die daar is. Die werkt gelukkig.
Geld in de pocket en Den in de auto. En dan gaat het regenen. Eerst zachtjes en later ietsje harder. En dat doet geen goed hier. De wegen zijn al dagen super warm geweest en er ligt van alles op. Door de regen worden de wegen wit van het schuim en mijn auto glijdt meer dan ie rijd. In een afstand van ruim 10km heb ik twee dusdanige glijpartijen (en met mij de auto’s naast mij) dat ik even dacht dat de borg van de auto nog wel eens een probleem kon gaan worden. Gas geven staat synoniem aan spinnende wielen. En het regent echt niet hard nu.

Uiteindelijk leid de navigatie mij naar het winkelcentrum. Deels dan, mijn collega had mij er eerder al heen gereden en die wist de ondergrondse parkeerplaats goed te vinden. Ik niet, want ik rij op adres en dat is zo ongeveer op 100 meter van het complex in een laan waar alleen taxi’s staan. Dan wat doorrijden, mis dus prompt een parkplaats inrit en zachtjes doorrijden. Fuck.. Moet ik nu keren om te kunnen parkeren? Mijn auto heeft een portugees kenteken dus de autos achter me zien niet dat ik een onbekende in den vreemde ben. Ik claxoneer gewoon vrolijk mee ondanks dat ik voor aan in de file rij.

Een man wenkt en wijst op een inrit. Nou ja, inrit… Er hebben ooit palen gestaan, die zijn doorgezaagd en over de stompjes heen rij je onder een viaduct op een plek waar nu ook andere auto’s staan. Ik rol dat plekje in, parkeer wat lomp en meteen staat de man achter me te gidsen zodat ik beter op de plek pas en er nog meer auto’s kunnen parkeren.
Ik stap uit en zoek de betaal automaat. De inrit die ik miste was voor betaald parkeren, dus deze zal ook wel betaald zijn. Maar geen automaat.
Naar die vent toe. “Do you speak english?” De taalbarriere is hier heviger dan in de nordics, ook omdat ik werkelijk geen enkel woord in het portugees oppak. Dat doet ie. Als ik ‘m bekijk valt op dat ie wat smoezelig is. De kleren zijn bijna eentonig van kleur en smerig. Handen ook smerig. Er schiet me door de kop dat die man hier helemaal niet werkt vermoedelijk. Ik leg rustig in engels uit dat ik een betaal automaat zoek. Die is er niet zegt ie. Maar ik zal toch moeten betalen? Ja, maar dat is afhankelijk van wat ik wil.

Wat ik wil? ‘You can give me a coin” zegt ie en toont zijn hand. Ik zie donkere munten. Van die 5 eurocent munten. ‘It’s streetparking sir. It’s free. You don’t have to pay.’ Dan snap ik het. Ik realiseer me dat hier Europa zijn grenzen laat zien. Hij aan zijn kant, ik aan de mijne. Ik met een portomonee vol geld, huurauto en hotel met zwembad voor de deur, hij letterlijk een stuiver verdienend door parkeerplaatsen aan te wijzen en te gidsen. Godverdomme… dit is ook west europa, dit is ook euro-land.. Dit is een land wat in de mangel van de banken klemgezet word. En hij heeft die slag verloren en moet zich nu zo redden. En ik sta daar om een fucking adapter te scoren omdat in mijn hotel de geboden service ‘minder handig’ is.. Ik sta bijna met het schaamrood op de kaken ‘m aan te kijken. En verrek het om een stuiver te pakken. Vijftig meter verder op zou ik voor dat eventjes een euro kwijt zijn (dat bleek de vorige week dus) en pak een twee euro munt en geef die. “Thanks for the parkingspace and your service sir.” zeg ik. We kijken elkaar wat bescheten aan. Hij lacht en schud z’n hoofd. ‘No problem sir. Enjoy your visit.” Als ik wegloop overdenk ik de situatie. Hij was ongeveer 10 jaar jonger als ik ben, sprak goed engels, een van de betere sprekers die ik tot nu toe hier gesproken heb. Kiest ervoor om in de regen te werken voor een schijtloon, afhankelijk van wat anderen ‘m willen geven.

En nu? Voor mijn gevoel moet ik stoppen en weggaan. Ik heb een luxe probleem, niets meer. Erg ongemakkelijk met mezelf en de situatie loop in de richting van Columbus, en ook dat luxe ding heeft de zelfde troosteloze uitstraling als elk ander winkelcentrum als het regent. Warme regen trouwens. Stinkt ook wat typisch. En nee, er werd niet van X-hoog op m’n kop gezeken. Verse urine stinkt niet, niet als je geen asperges hebt gehad tenminste.

In het winkelcentrum wat tot een van de grootste van Europa behoort, vind ik de FLANC, een soort mediamarkt maar dan Frans en veel prettiger om te lopen. Hier kan je wel met 3 man tussen de paden lopen.
Zo’n adapter is snel gescoord en in de rij. Klaar om af te rekenen. Zoals bij die ketens gebruikelijk is probeert de verkoper me ook de credit card van die toko aan te praten. Verderop in de afrekenruimte staan mensen in de rij te wachten tot ze die kaart in de ‘persoonlijke cubical’ kunnen aanvragen. Zouden ze die echt willen of is dit een laatste redmiddel om nog eens €1000 te kunnen lenen?
Ik weiger en wil alleen afrekenen. Die adapter kost €10,99 en ik geef dus €11. Alles wordt ingepakt en de jongen geeft de bon terug en pakt nog de €0,01 om terug te geven. ‘No.. keep it.” Die €0,01 gebruik ik toch niet verder, en zeker in nederland niet. ‘No Sir, you have to take it. It’s crisis sir.’ Weer heb ik een bescheten blik.

Ik accepteer die lullige cent en loop weg. Ik bekijk Portugal ineens met andere ogen. De rijkheid, de luxe, alles is zichtbaar. Maar dat is zo’n allemachtig dun laagje vernis. Als je even de moeite neemt zie je dat er grote scheuren zijn. Je ziet gewoon dat dit zo onder druk staat dat je je eigenlijk moet afvragen of dit houdbaar blijft. Griekenland zal vallen, maar Portugal ook. Dat kan niet anders. De crisis is hier inmiddels zo doortrokken in de samenleving dat dit niet veel langer goed blijft gaan denk ik. Of doordat de bevolking het niet trekt, want dat doen ze nu al niet meer, of omdat de banken de bankschroef (dus daar komt de naam vandaan) aandraaien.

En dat travelroutertje? Een poepie hoor, werkt prima met die adapter, maar de lol lijkt ineens wat minder te zijn.