Auteur DenBolle | Datum: 30-4-2011 |
En ze is helemaal af!
Woensdagavond en nacht zijn de hechtingen van de laatste plastische chirurgie verwijderd en is ze voorzien van nieuwe stripping. Afgelopen vrijdagavond zijn de file passage lichten (of eigenlijk de schakelmodule daarvoor) aangebracht.
Woensdagavond (een weekje later dan gepland) ben ik weer bij Oneday in Ede. Nadat ik vorige week was weggestuurd met de nodige tips voor wondverzorging en huidverzorging had ze een beste ont-siliconenbeurt gehad.
De start en hoofdrolspelers :
Chef Creaties OneDay en evil genius :
"Pain? Pain is pleasure ghar ghar"
Gwyneth - St1100
Alles wat ook maar enigzins als lak te zien was, was door mij voorzien van een goed poetsmiddel maar daardoor kon de eerste plakavond niet veel gedaan worden. Die bleef dus bij een eerste opzet die als leidraad voor de rest zou dienen. Daarbij was er voor de vervolg afspraak ook het nodige ontwerpgedoe nodig dus daarom afgelopen woensdag de laatste actie.
Na de eerste plakavond zag ze er zo uit : het PanEuropean logo is verwijderd en de kappen rond het blok zijn voorzien van reflecterende folie :
Eerste avond : basis folie aangebracht, base voor de rest.
De tweede avond
Na het gebruikelijke ritueel (schapie schapie schapie) de plakoperatieloods in. Eerdere ontwerpen worden afgekeurd. Past niet op de een of andere manier, en het ‘pakt niet’. Ook wilde ik bij nader inzien de originele striping op de koffers er af hebben.
‘Je weet hoe het werkt..’ zegt ie tegen me als ik over een aanpassing op die koffers begin. Met een verfbrander wordt de lijm zacht gemaakt en haal ik de striping er af.
Eerste opzet, van de week ervoor.
Ondertussen boven in het atelier worden de foto’s van de vorige week erbij gepakt en beginnen we met het trekken van wat lijnen. ‘Hoger’ – ‘Breder’ – ‘verder door naar achteren’ – ‘Als we dit zo doen dan moet de kop leeg blijven’ en zo gaat er een dikke twee uur voorbij. Dan is het contour af, maar moet er nog worden na gemeten voor we de reflectiefolie kunnen laten snijden. ‘Meet dat en dat stuk eens?’ Als ik de lengte doorgeef grinnikt ie tevreden, ‘Dan is daar tot daar 32 cm?’ “Yep” En zo klopt de maat voor het raamwerk. Het enige wat we moeilijker voor elkaar krijgen is de bolling en curve die her en der in de kuip zitten.
De opzet vordert snel :
Van dit :
Opzetten van een baseline op de kuip
via
Als ik nou eens.....
naar dit :
Definitieve opzet, snijplan over foto geprojecteerd
Tijdens het snijden ontvet ik de motor weer. Door het verwijderen van de siliconen vorige week en het mooie weer zijn de vliegen en ander zwevend ongedierte als kleine meteoren ingeslagen en zitten muurvast. Poetsend verdwijnt het meeste en kunnen we gaan beginnen met het ‘stikkers plakken’ zoals ie zijn eigen werk noemt.
In de loop van een dikke twee uur (en die vliegen op de een of andere manier zo voorbij) komen de eerste onderdelen er op. Als ik eens informeer hoe brandbaar die meuk is die we gebruiken voor het ontvetten wordt de basis gelegd voor een klein paniek(k)rampje..
Grijnzend zegt ie dat die zooi echt lekker fikt..
Paniek!
Na een korte pause weer aan de slag: tussen alle spuitbussen pak ik de volgende bus ontvetter en spuit de kop van Gwyneth in. In plaats van de alcohol achtige vloeistof zit er ineens een wittig-gele laag op de lak van Gwyneth. Ik ros een stuk papier erover maar te laat. Het stolt en het papier kleeft vast. Op het etiket staat wat droogjes “contactlijm – spray”
“AAARHGGHHHH!!!!” schreeuw ik.
“Mhhm?” klinkt het rustig onder de motor waar de stikkerplakker een lijn vastzet. “Holy motherfucking shitzooi – contactspray, geen ontvetter!!!” probeer ik kort de ramp samen te vatten. “Ah.. en nou zit ie vol papier zeker” klinkt het kalm. “Ja, ennouh? “ push ik met lichte drang. Gevoelsmatig heeft Gwyneth een slagaderlijke bloeding en snapt de chirurg niet meteen wat de impact is.
Na het snijden met transferfolie overzetten op de kuip
Zijaanzicht met transferfolie
Hij maakt zijn stukje af en staat grijnzend op. Ergens tovert ie een magic-juice tevoorschijn en spuit de plekken in. In gedachten zie ik alle lak er al af druipen en het plastic oplossen maar niets van dit soort rampjes.. Na wat inwerken wrijft ie de plek schoon. WTF? Als ik eens informeer of ie denkt oud te worden met alle chemicaliën lacht ie.
Ondertussen komen de folies op hun plek :
Transferfolie verwijderd : eerste striping is zichtbaar
Kijkend naar de koffers heeft ie ineens een idee, en rent naar boven. Daar frummelt ie wat aan lijnen, en een copy/paste later staat waar ooit het ST1100 type stond ‘DB’ Aan de achterkant van de koffers wordt voor de zichtbaarheid/attentie een rood vlak aangebracht :
Koffers ontwerpen - links basis lijnen rechts met reflectie
Dan aanbrengen van de reflectie stroken :
striping koffers aanbrengen
Zoals het een goed vakman betaamt is ie niet tevreden met mijn ontvetten :
'Ik dacht dat je dit ook ontvet had ? " poets poets poets
En dan de rode attentie stroken aanbrengen, bewust niet reflecterend zodat mensen die er achter rijden geen hinder ondervinden :
Passen - meten
Strak afwerken..
En dan de test natuurlijk: is ze beter zichtbaar in donkere omstandigheden? Zijn de lijnen wat zichtbaarder en de contouren duidelijk? De eerste foto’s geven een prima indruk :
- Test 1 – links zonder, rechts met reflectie
Test 2 - links zonder - rechts met
Detail :
Kuip detail
Koffer detail
En zo is op één heeeeel klein dingetje na Gwyneth officieel de mijne. Eigen layout, her en der mooi maatwerk oplossingen en een eigen smoel : Mijn stoere griet is af.
Reuze dank aan :
voor alle striping, folies, tijd en lol die we samen hebben gehad in dit project.
voor alle maatwerk op electronica, electra, lol, koffie, koekjes, koekjes, snoep, koffie, geduld en uitleg.
En dat ene kleine dingetje?
De paneuropean / ST1100 heeft officieel alleen een links – rechts richting aanwijzer, maar geen alarmlichten. Via mototronix de Alarmlicht met GrootLichtknipper- module besteld en deze ingebouwd (of liever : chef specials bij Koerhuis) wat het volgende oplevert :
Cookie policy
Vet!
Glunder – best wel he
file passage lichten (of eigenlijk de schakelmodule daarvoor) == Alarmlicht met GrootLichtknipper- module ?
Heel mooi.
Maar hoeveel heb je nu extra uitgegeven bovenop de aanschaf van je oversized brommer?
Grijns… hoeveel extra … eh.. auw? Meer als gepland, dat is duidelijk 😉
Laten we het er ophouden dat als ik nu de rest van het jaar geen rare uitgaven aan de motor heb behalve 2x een grote beurt ik toch binnen budget blijf.
Een groot deel van het budget van Daphne was aan slecht 1 onderdeel toegewezen : Ketting (ketting en tandwielen), die moesten toch zo rond de 15K-20K elke keer vervangen worden en stonden dit jaar alleen al voor 1500 / 2000 euro op de rit.Daarnaast zou dan nog het reguliere onderhoud komen. Daarbij was er voor onvoorzien een 1000 weggezet (die aan die cylindercrash meteen op gegaan zou zijn en dan nog niet zeker zou zijn dat ze weer zou rijden) die in combinatie met de restwaarde dekkend was.
Het nadeel van Daphne (behalve haar heerlijke kont) was de ketting aandrijving. Van alle fietsen die ik gehad heb was zij sinds lange tijd weer een ketting fiets met alle voor en zeker ook de nadelen ervan. Ketting fietsen zijn niet gemaakt voor 4-seasons-all-weather gebruik. Dat kan je alleen volhouden als je een hele dikke portomonnee hebt of een eigen werkplaats (en geen van beiden had / heb ik). Ik ben uit dit verhaal (nu met cardan aandrijving, en een fietstype die geadverteerd wordt met : 42000 km, moet nog ingereden worden) niet slechter geworden.
En eerlijk is eerlijk : ik heb niet overal de volle mep hoeven te betalen, daar ben ik eerlijk in, ik ben echt en absoluut door OneDay en Koerhuis meer als genereus behandeld. De actie in Healen, waar een import fiets voor een goede prijs word aangeboden en garantie staat (ok, daar moet je 3 uur in de trein voor zitten en nog eens 600km rijden) , de andere Pan rijder die dat Bagster dekje zomaar gaf (‘ je bent nu ook een Pan rijder’), Woesthoff die ruilzadels (oude inleveren, nieuw bekleed gereviseerd zadel retour, en een keer misgrijpen incasseren) met corbin- look doet en een Bagstertas (‘ ah partijtje, ik kan wel wat met de prijs doen’ ) toevallig heeft liggen. Dan Mototronix die zelf die modules maakt en Koerhuis die zo’n ding dan wel eens aan het werk wil zien en dus vrijdags tot 2200 uur bouwt.
Ik heb in dit project een hoop te danken aan mensen die niet commercieel dachten, maar de lol in hun werk en vakmanschap belangrijker vonden dan keihard geld scoren, en daar ben ik oprecht dankbaar voor. Zonder hen had ik een erg kale en standaard PanEuropean gehad, en niet de schoonheid die nu Gwyneth heet.
Is dat deze motor allemaal waard? Dankzij een vent die geld juist wel belangrijker vond dan lol in zijn werk sta ik nu garant voor minstens 52.000 Km per jaar aan woonwerk verkeer, en dan is een motor die betrouwbaar is (en door customizing minder aantrekkelijk voor diefstal), zuinig en goedkoop in het onderhoud (en dat is deze, goedkoper dan Daphne) zeker een vereiste.
Wie is die vent dan die geld juist wel belangrijk vindt 😉
Sportief ook dat je meteen reclame voor hen op je site maakt met banners. Had ik maar zulke sponsoren voor mijn vouwwagen die ik een paar maanden geleden ook tweedehands gekocht heb 😀
Maar gaaf hoor dat mensen zoveel voor je over hebben.
Zo’n nono van een makelaar die huilend in een hoekje gaat zitten piepen als ie hier leest wat ie precies op z’n geweten heeft.
En die mensen die wel wat voor me over hebben : zeker, daar ben ik erg wijs mee!
Complimenten voor dat reflectie werk. Nu is Gwyneth echt een unieke meid geworden. En wat FF zegt: super tof dat er inderdaad nog mensen zijn die voor anderen klaar staan. Jij staat dat ook en dan is het onderhand ook leuk om te zien dat je iets terug krijgt.
Ze is wel echt mooi geworden hoor. Uniek met striping en modulerend licht. Typisch jij: grens opzoeken?