Ah wel ja joh..

Zo, beetje lullig begin van een jaar met deze week. De toon was meteen al goed gezet afgelopen weekend na het telefoontje van die site hier verderop, waar ene Huilie B. z’n beklag had gedaan. Maandagochtend een mail van onze hoogste Nederlandse baas. “De fase van vriendelijk blijven vragen ligt daarom wat mij betreft achter mij, en ik eis daarom van je dat je de problemen maandagochtend nu voor eens en altijd goed regelt en oplost. ” Terwijl dat in mijn mailbox staat te wachten schiet de overgebleven jongen uit het team [de ander is ervan overtuigd dat shoppen in L.A. goedkoper is dan in Nederland en met het vliegtuig die kant opgegaan] me aan “[Naam manager]  wil met je praten over een mail van de GM.‘ Ah.. die zie je niet aankomen.

Dan een discussie met een ander directie lid over de aanpak van de volgelopen servers, en ondertussen moet ik een plan van aanpak schrijven voor de twee deeltaken die ik toegewezen heb gekregen. Zo tussen neus en lippen door nemen we een vrij ingrijpende netwerk verandering en hosting oplossing door die ineens op een soort van rampenplan gaat lijken. Voor het eerst stuur ik een ‘hyh‘ bericht uit. [Hold your horses]. Ondertussen moet dat probleem van de directeur worden afgehandeld en schiet ik KPN en de internet provider aanvragen om de oren om zaken weer vlot te trekken.

Daar sluimert ineens een probleempje. Voor die directeur hebben we een draadloos netwerk ingericht thuis maar door gebouw constructie is dat net allemaal wat te krap. Een nieuwe accespoint moet uitkomt bieden en daarvoor is vorige week donderdag bij finance een opdrachtnummer aangevraagd  en dat zou afgelopen vrijdag in de mailbox van onze trouwlustige staan…

Dan op woensdag lijkt alles goed te gaan ware het niet dat Daphne ineens om aandacht vraagt. En hoe! Rochelend en stinkend krijg ik d’r aan de praat. De benzine dampen hangen om me heen terwijl mijn ogen gaan tranen. Uiteindelijk loopt ze maar niet vol overtuiging, en wat ik ook probeer echt lekker gaat het allemaal niet. Morgenochtend eens kijken of het een hikje is of een serieuzer probleem.
Grappig trouwens… als gebruikers die houding hebben met computers dan leggen we ze uit dat elektrische meuk niet spontaan geneest, maar ik verwacht van een machine waar je benzine gecontroleerd laat ontploffen dat ze wel geneest.

Afgelopen weekend een nieuwe mp3 speler gekocht, en het kan net één ding niet.. één map afspelen.Technisch gesproken heeft die ‘afdelingsverantwoordelijke’ m’n vragen wel correct beantwoord maar bleek dit net niet juist verwoord te zijn vermoedelijk. Wel alles, of per artiest of album, maar net die ene map ‘DB greatest‘ noppanadanjet… ’s Avonds geef ik het met de nieuwe MP3 speler op en maak de Krasse Knarren blij met een mp3 speler.

Yo Knarren: 16Gb flash state of the art machine! Voor jullie!
Voor ik goed en wel de kleding uit heb en een snee brood in m’n mond prop ben ik alweer helpdesk omdat een vriend van de Krasse knar ineens z’n pdf files met Windows media player opent. Voor ik het weet zit ik ‘m door de hele extensie koppeling heen te praten terwijl ik ondertussen dat brakke songbird van philips probeer te instaleren voor de knarren.
Dan ineens een poppup op de msn : een vriendin over de zeik. Toevallig een knobbel in de borst ontdekt… Ik tik dat ik met een kleine tien minuten in m’n hok zit en d’r dan zal aantikken.
Tot ruim na 12 uur zitten we later te chatten. Ik in mijn bed in nederland, zij in de hare in Denemarken..

Donderdag ochtend : Daphne start vanochtend wel maar weer niet vol overtuiging. Dat had ik zo half en half wel verwacht dus mijn eerste afspraak voor vandaag had ik gisteren al verplaatst. Rochelend en stinkend rij ik naar de dealer. Die heeft meteen een kop koffie klaar staan en na wat testjes lijkt het al met al wel mee te vallen maar a la minute een werkende machine is niet meteen mogelijk. Maar geen probleem, uit de ingeslapen wintervoorraad komt een leen motor die na een andere accu en plofaccelerator in de benzine de aankomende twee dagen mijn ritpartner is.  Rechtopzittend vang ik lekker veel wind en regen en kom dan ook doornat aan op het werk. Vijf minuten voor er een bedrijfswijde presentatie over TeamSites, Sharepoint en bloggen wordt gegeven. Iedereen zit als ik met duidelijk doorlek plekken in mijn kleding mijn plek weet te vinden.
En dan weer mijn moment: waar tijdens feestjes iemand tijdens een onverwachte stilte ineens een uit context opmerking maakt “Dus, je snapt, die dokter keek er wel van op dat die zweer nou net daar zat” zo krijg ik het voor elkaar om tijdens het enige stille moment tijdens de presentatie als ik iets ga verzitten met een luide knal de bouten van de ophanging van de stoel naar z’n grootje te jagen. En het is pas 11 uur.

Drie minuten voor de  HYH meeting denk ik slim te zijn. Een laatste aanpassing aan de presentatie voor mijn deeltaken en laat ik nog even snel een backup maken.  Daarmee schop ik in no-time al mijn presentaties waar ik de afgelopen dagen aan gewerkt heb naar z’n grootje. Met een knetterende vloek wordt het voor de overgebleven jongen duidelijk dat ik het even heb tegen zitten.

Hij sneakt snel een restore opdracht erdoor en ik kan met minimale vertraging alsnog de aanvullingen aan de presentatie doen en uitdraaien.  Dat wordt allemaal meegenomen naar de HYH meeting waar ik hoop dat ik er na de meeting nog even alles kan doorwerken met mijn manager.  Tijdens de Hold Your Horses meeting weten we duidelijk te maken wat onze vrezen zijn maar die worden niet meteen gedeeld dus na een uur praten komen we tot de conclusie dat we morgen nog eens verder de diepte in gaan.
Van de uitloop die ik heb maak ik gebruik om de eerste plannen te laten zien voor de twee deeltaken en uiteraard ontbreekt van de tweede taak het hele concept. Geen idee waar dat gebleven is.
Als ik later op mijn werkplek bijna een einde aan de werkzaamheden wil maken realiseer ik tot mijn afgrijzen dat ik nog steeds geen ordernummer voor die wifi aansluiting van die directeur heb. Zoekend naar vanalles krijg ik nada te voorschijn. Shit.. en nou? Zonder nummer geen bestelling, zonder bestelling geen wifipoint, zonder wifi point directeur geen wifi dit weekend, directeur geen wifi is minder vriendelijke directeur. Soms zijn oorzaak en gevolg kraakhelder in de IT wereld.

‘Manage expectations‘ zei een oud manager van mij. Als ik ter voorbereiding van dit stukje naar de koffie automaat loop zie ik die directeur lopen. eh.. ‘Hey grappig dat ik je nog even zie, dat wifi verhaal gaat niet goed. Ik heb nog geen ordernummer en kan nog niet bestellen. Als het morgen nog niet in orde is regel ik het anders, maar ik heb nog geen onderdelen voor je.” En dit werkt. Hij snapt het en heeft inmiddels al een soort van workaround waar ie even mee vooruit kan. Oh, eh nou ie me toch ziet.. Hallway ambush in optimaforma en ik zag ‘m niet aankomen. “Weet jij hoe je een foto handig in een blog krijgt.” [Pfoe.. dat kan ik..]  Tot ik me realiseer dat wordpress niet het geprefereerde pakket is bij ons, maar Sharepoint van M$.. Ik hoop gevoelsmatig dat ik door sneller het scherm te lezen dan hij ik ongeveer een halve seconde voor kan blijven liggen op ‘m. ‘Tuurlijk, geen probleem.‘ Na een kleine 10 minuten heb ik mijn eigen crashcourse Sharepoint bloggen achter de kiezen en kan hij z’n info delen. Als ie met een waanzinnige grijns z’n post af heeft heb ik schik met de situatie. Hij ziet de nieuwe manier van werken als een leuke uitdaging en straalt dat uit. Dan hebben we met de stappen die nog gaan maken in elk geval een goeie aan boord.

Pfoe… Als de schoonmaakster nog even naar binnen schiet voor de laatste bijklets schiet me door de kop dat ik dat ik nog de overzichten voor morgen tijdens een meeting niet bewerkt heb. Shit..
Als een dolle op de leenfiets naar huis en daar aangekomen blijkt de Krasse knar inmiddels een ruzie met die Songbird applicatie te hebben. In zijn mail geld dat rare programma als default media player en laat ie nou niet met AVI bestanden over weg te kunnen. Ook heeft ie muziek geript en krijgt dat niet goed op de mp3 speler. Na een korte cursus mp3 player voor Krasse Knarren snel naar boven om die meeting van morgen voor te bereiden, vpn verbinding opzetten, inloggen, Crystal reports induiken, data downloaden, sorteren, extraheren en jawel.. ‘Belgie:1, Nederland:1 en Ierland:4’ Dat is alles wat er uitkwam.. ngngngngn…

Nou dan nog even dit stukje afmaken en mijn nest in, nog één dag. En die gaat druk zijn.

Eerst naar het werk (ontbijt niet vergeten te halen), dan die meeting, dan even vrij werken, lunch, 2x 1 uur meeting, dan hopelijk motor klaar, dan motor ophalen, 2×1 uur ongeveer, dan vanuit kantoor naar de Knarren, kleding ophalen, en dan naar Brabant…
Of eerst naar het werk(ontbijt niet vergeten te halen), dan die meeting, dan even vrij werken, lunch, 2x 1 uur meeting, dan hopelijk motor klaar, dan motor ophalen, uur heen, dan via de knarren kleding voor weekend ophalen, weer naar kantoor, dan vanuit kantoor naar Brabant..
Of gewoon eerst naar het werk (ontbijt niet vergeten te halen), dan die meeting, dan even vrij werken, lunch, 2x 1 uur meeting, doorwerken tot half vijf dan hopelijk motor klaar, dan motor ophalen, door naar de knarren, eten, pitten en dan zaterdag ochtend in alle rust naar Brabant. Keuzes, prioriteiten.

Bijna weekend!