Ipadden

Als ik vanochtend na een wat rottig verlopen kerst en jaar wisseling op de brommer naar kantoor rij schiet het door m’n kop dat die Ipads uitgedeeld gaan worden. Oh ja…ook wij gaan Ipadden. Niet als overtuigd Apple waanzinnige (fancy look met geile interface in te duur doosje is mijn mening over de gemiddelde Apple electrodoos) maar een ‘business demand’ actie.

Het management heeft een doos van die dingen aan laten rukken en die worden ingezet. Nadat we als IT afdeling wat waren bekoeld na discussies over ‘Ja maar,veiligheid, kosten, geen data connectie met kantoor of netwerk‘ en nog wat acties die door de blije en gadget geile Ipadders in spe voornamelijk als ‘onbegrijpbaar IT nerd gezeur’ werden opgevat gaan we toch van start.
Een van de directeuren komt in het kader van een goed nieuwjaar wensen op de afdeling en ik tease ‘m : ‘Wat we nou gaan doen is toch gewoon een hele dure maar mooie emailreader geven? ‘

Hij kijkt me aan en begint te grijnzen. Met een aangename twinkeling in de ogen gaat ie los. Precies hij is een van de aanjagers van het Ipad uitdeel verhaal. We gaan niet iedereen meteen zo’n ging geven, maar er juist op een andere manier er mee om. Binnen ons bedrijf zie je met een oog voor overdrijving een generatie kloof. Niet een hele grote, maar een een beetje wildwater- kanoër zou er wel raad mee weten.
Een deel van de dienstdoende managers zijn ‘old style’ en er zijn de afgelopen jaren ook jongere ‘new style’ aangetreden. Die gaan de nieuwe digitale kar trekken. En die Ipad is daar een uitwas van. In het kader van ‘stoei ermee en zet zo’n ding eens aan zonder in paniek te raken’-  gaan we ze inzetten.
Ook om ervoor te zorgen dat men zich de voors- en tegens goed realiseert doen wij als IT er geen ene ruk aan. Laat ze zich zelf maar redden en er mee stoeien. De in’s en outs ontdekken zodat ze daarmee een eigen gevoel kunnen krijgen of de Ipad een speeltje is of dat ie als je even nadenkt over hoe we met gegevens, informatie en vooral toegankelijke presentaties een onderscheid kunnen maken.

Terwijl ie daarover zo verteld realiseer ik me dat ik as. vrijdag met m’n manager over mijn toekomst en de nieuwe taakinvulling moet spreken. Die afspraak hebben we eerder verzet in verband met het overlijden van de zuster van de Knarren. Wat nou als ik die drie vakken of gebieden eens combineer?
Helpdesk quality management, het global communications network (een internationaal team waar ik in meedraai) en een soort van nieuwe digidesk?

Ah, 2011, een jaar vol verandering is al met vol geraas begonnen. En die veranderingen zullen nog wel doorpakken. Een van de naweeën op sorry is dat we weer eens afspreken. Tijdens die afspraak waarbij we weer samen gaan koken gaan we bijkletsen. Enige voorwaarde is dat de temperatuur wat handelbaarder wordt, of eigenlijk meer dat de gladheid weg is, dan kan ik die kant opgaan om eens uit de doeken te doen wat er zoal gebeurd is en waarom ik bij tijd en wijle zo’n hufter kan zijn.