Maandagochtend, weer starten na 3 weken uitslapen.
Met de nodige moeite pak ik alles bij elkaar. laptop, kleding, schoenen en sportkleding, alles moet op de XS400 worden gepakt.
Ondanks de regen start ie snel en gaan we de dijk op.
Op de dijk komt ouderwets motorrijden om de hoek kijken.. slechts 5 lampjes, één teller. Wat onwennig hang ik in de bochten op de fiets, en merk dat profiel en banden toch een zeer belangrijk onderdeel blijven van een motor. Pruttelend op de dijk met een file voor me (nu nog wel) schuiven we richten het zuiden. Bij de stad via de buitenroute naar de snelweg. Bij stoplichten merk je van de motor duidelijk dat het een tweecylinder is, hij schut wat meer en plokt duidelijk.
Dan de snelweg op.. en daar ga ik de mist in. Op de toerit naar de snelweg heb ik altijd de rechterbaan en schiet dan de vrachtwagens voorbij. Dat doe ik nou ook, maar de toerit oprijden die omhoog gaat vergt toch duidelijk het nodige van de motor. Boven aan de oprit rij ik krap 70 waar ik normaal zo rond de 100 heb staan.
Gang maken schiet er door mijn hoofd. Ik rij met de stroom mee, en laat me meezuigen door vrachtwagens en busjes om gang te maken…. bijna 100 km/h .. Invoegen. En eerst maar eens rechts blijven in plaats van midden of links. Het gas opentrekkend (wtf.. da’s al max ??) probeer ik meer gang te maken. Ik moet en zal minstens 120 rijden..
Achter een busje trek ik op, eerst 100, dan 105, dan 110.. tergend langzaam komt er vaart in dit ding..
Vergeleken met Frederique is dit een soort van Cesna als je net uit een B52 bommenwerper gestapt bent…
Hobbelend en schuddend haal ik de 115 km/h .. Ah.. dat gaat lukken. Ik peil op links om de bus in te halen en ga links rijden, en pak de wind vol. Auto’s schieten achter me om ook in te halen als de 400cc duidelijk te weinig is… De snelheid zakt weer naar 100, 95, 90… Ik ga weer naar rechts om achter het busje te blijven hangen.
Ouderwets rijden denk ik.. da’s terug schakelen.. Weer peilen op links, versnelling terug en naar links.. De schok van de tegenwind rammelt mijn scherm los, er schiet een tiewrap omhoog die kletterend tegen het windscherm komt. Maar de snelheid blijft. Vol gas duik ik de tegenwind in: 100, 105, 110, 115, 120 YESSSSSSSSS Onder me giert het blokje en ik schakel de laatste versnelling op. Rechts is er ruimte als ik toch niet op snelheid kan blijven. Het ding zakt wat af maar blijft volhouden, 110, 115 en weer 120…
Breed grijnzend zit ik op het ding en verbaas me stiekem over wat ie kan. Het houdt niet over, maar hij doet het.
File rijden is super met deze motor, veel smaller als ik gewend ben en wendbaarder. En da’s handig, want een groot deel van de route pak ik toch nog zo’n 15 km file.
Op de zaak wordt met een ruk de hele vakantie weggedrukt. In totaal staan er 2091 ongelezen mail te wachten. Na afstropen van systeem berichten hou ik er zo’n 1500 over. De rest van de dag ben ik alleen maar mail aan het wegwerken, taken inplannen en zooi aan het uitzoeken. Daar ben ik morgen ook nog mee bezig denk ik.
Sporten ’s avonds : onverwacht ging het erg goed. Enige nadeel was het gehannes met alle tassen. Normaal kon ik een hoop op de motor laten of op de zaak, maar dat was nu niet mogelijk, dus met laptoptas, tanktas, helm en kleding kom ik vol de zaak in.
Na het sporten weer die fiets optuigen. Da’s een tegenvaller nu elke keer al. Al die tassen, omhangen, aantrekken en opplakken; doe mij de koffers van de Kawa maar.
Pruttelend start ie weer. Omdat het inmiddels wat later is is de file druk minder, na Hoevelaken is de snelweg vrij. Eens zien dat die topsnelheid een beetje omhoog te schroeven is. Hangend aan stuur, plat liggend op de tanktas komt de snelheid erbij.. 110, 115, 120, 125… en bijna 130km/h. Daar doet ie trouwens ruim 5 km over. Maar eerlijk is eerlijk.. het is wel grappig om zo’n motor weer eens te rijden. Je doet nog eens wat aan je techniek, je waardeert je eigen vermogen weer meer, en het is ook gewoon leuk weer eens een ander model als normaal te rijden.
Thuis aangekomen een oud trucje doen : tank vullen. Vanmorgen was ie vol, en ik heb geen benzine meter. Ik vermoed / hoop dat ie sowieso iets van 250 km op een volle tank moet kunnen, dus de 220 woon-werk zou in theorie moeten kunnen. Bij het afslaan van de snelweg heb ik ruim 180 km gereden. Ik denk na welke tankstations ik onderweg nou nog heb, just in case. In het dorp van m’n ouders aftanken tot vol: 11 liter, voor ruim 210 km, grofweg 1:20, das nog helemaal niet slecht voor deze fiets. En bovenal : goedkoper dan de NS, en handiger.
Morgen weer. Ik krijg zelfs plezier in dat apparaat.
Commenteer