Gebruikers, je kan niet zonder ze.

De week is nog maar net begonnen of ik weet al dat het een drukke week wordt. Niet vervelend druk, gewoon goed druk, zo van om 0800 uur binnen komen, twee keer met je ogen knipperen en verrek het is alweer 1800 uur.
We hebben een hoop te doen. Dit weekend AS/400 omzettingen, begin met de nieuwe standaard office uitrol in zowel nederland als Denemarken. Mijn collega wil de standaard inrichtingen voor het tweede kantoor oppakken en deze week gaan we de voorbereidingen starten om het helpdesk offensief los te laten gaan.

De jongens nederland zijn duidelijk nog druk met de naweeen van de grote verhuizing die in essentie elke dag door maar 2 jongens opgepakt kon worden. Als ik zo in de queue kijk valt het merendeel van de storingen wel mee. Kleine dingen die alleen door het aantal wat ongelukkig overkomen.
Nog twee andere dingen die opgepakt moeten worden zijn de bezetting helpdesk en dan met name de primaire markt bediening en het shared area project. De eerste stap van dat project is goed. Althans, in nederland. Mijn deense collega die exact het zelfde proces gebruikt ondervind keer op keer problemen.

Stel dat het lukt om de gebruikers in het hoofd- en tweede kantoor zo ver te krijgen dan ga ik de typische helpdesk dingen echt missen. Van die situaties die als je het voor het eerst ziet je toch twee keer achter de oren krabt om te voorkomen dat je meteen in lachen uitbarst en ook de gebruiker niet het gevoel wil geven dat ie het echt bij het verkeerde eind heeft.

De afgelopen weken heb ik wat dingen verzameld die mij echt soms tot tranen toe hebben laten lachen. (G = gebruiker,  I = ikke)

Alles is stuk.
Deze ochtend meteen na het starten de mailbox open en een gebruiker mailt mij ’s avonds rond half negen vanuit haar huis dat ze geen verbinding heeft. Ik schiet in de oplosmode en wil het oplossen, geen verbinding, da’s ernstig voor een thuis werker. In mijn hoofd gaat ineens het bullshit alarm af ‘Hoe heeft deze je dan gemaild ???
Gebruiker bellen. (achtergrond info : Denemarken werkt met een online mail client, niet een offline client.)
I = ‘Hoi, jij had een probleem gemeld, geen verbinding ? ‘
G = ‘Ja, ik kon gisteren geen verbinding krijgen. ‘
I  = ‘Hoe heb je me dan gemaild ?’
G = ‘eh …. mailtje typen, en send ? ‘
I = ‘Ja, en dan heb je dus een verbinding toch ?’
oorverdovende stilte aan de andere kant..
Uiteindelijk bleek het te gaan om één site die niet weergegeven kon worden, waardoor de medewerker dacht dat alles het niet meer deed.

Lekker rustig ?
Gebruiker heeft een netwerk probleem en de chatclient start op met een foutmelding : of de gebruiker off-line wil opstarten ? Gebruiker vinkt het aan .

Lekker rustig zo he....

Dat netwerk probleem lost zich later op maar de man veranderd die off-line instelling niet. Gebruiker meldt zich even later bij ons voor wat anders. Terloops meld ie dat ie het toch wel knap vindt wat computers nu allemaal kunnen, je kan je zelfs off-line chatten. Ik reageer wat onnozel tot ik me realiseer wat er gebeurd kan zijn.
I  = ‘Dat al je collega’s off line zijn vindt je dan niet merkwaardig ? ‘
G = ‘Ah nee, ik was vroeg begonnen en dacht dat de anderen later waren…’
I = ‘Ook een collega die gewoon tegenover je zit ? ‘
G = ‘eh…. ‘
Man weet nu wat off-line betekent binnen computerprogramma’s.

/Alu-hoedjes
Ik heb het nogal op privacy (zie ook mijn tirade op een zaterdag en de welkome aanvulling van McVries daarop) en security en zo af en toe gaan de gesprekken hierover op het werk er ook over. Een gebruiker heeft dat schijnbaar meegekregen en staat ineens naast mijn tafel. Waar wij onze windowsomgeving vandaan halen? Eh. M$ denk ik ? Centraal ingekocht en over de betrokken landen verdeeld ?
Ja, want nou was hij eens gaan nadenken over dat met die privacy en nou had ie toch iets gevonden wat ‘m zorgen baarde. Vertel ?
G = ‘ Onze systemen worden afgeluisterd….‘
I= ‘Dat klopt, maar dat doen wij, zo kunnen we op de achtergrond updaten en fouten oplossen. ‘
G=‘Nee, niet door jullie, door de CIA.’
[klik, afhaker bij mij]
I= ‘Door de CIA ?‘
G = ‘Ja. die heeft software op de machines gezet. ‘
De gebruiker laat het me zien : Het gaat om de indexing service, waarmee je (naar het schijnt want zoveel sneller is het niet) sneller bepaalde bestanden kan vinden in windows verkenner. Het heet CIADV.MSC.
En verrek, ik heb zo 1-2-3 geen verklaring waarom uitgerekend die service zo heet.

CIA software ?

Wellicht dat iemand me het kan utleggen ?
Ik kon de twijfel bij de gebruiker niet volledig wegnemen had ik de indruk….

Ken je gereedschap ?
Gebruiker werkt net bij ons en heeft een tablet-pc, mooi compact en uitstekend geschikt voor het veldwerk. Voor thuis staat dat ding in een docking station, extern scherm, toetsenbord etc. In het veld scherm omdraaien en gewoon werken, en schrijven en tekenen op het scherm.
Na een dikke week meld ze zich, de computer is kapot.
Wat er dan stuk is ?  De DVD speler. Soms doet ie het wel en soms doet ie het niet. Nou kan dat natuurlijk, maar ik wil toch wat meer weten. Soms zie ie DVD’s en dan weer niet. Of dat bij alle DVD zo is, geen idee, ze probeerde het met eentje. En die haperde met afspelen.  We spreken af dat ze het ook met een andere DVD even test, als die hapert dan gaan we de DVD speler vervangen.
Ik moet op de tablet-pc nog het een en ander doen en ze staat achter me.
G = ‘Kijk ! Nou is ie weer kapot ! Ziet ie weer geen DVD’s. ‘
Ik kijk naar de windows verkenner en inderdaad geen DVD drive. Mijn bullshit alarm gaat af.
Ik kijk haar bedenkelijk aan.
I = ‘Tja, een net nieuwe pc en dan al stuk gemaakt. Toen ik ‘m vorige week aan je gaf was ie echt goed en nou heb je hem stuk gemaakt.’
Ze kijkt wat flauw van zich af. Ik pak de laptop en zeg “Als je thuis werkt doet ie het op zich goed, alleen als je ‘m meeneemt is ie ‘stuk ‘ ?’
G = ‘Ja, klopt. Hebben ze dat vaker ?’
Ik geef haar de pc en een CD : “Zou je die er in willen doen ?”
Ze pakt de pc aan en probeert de CD er in te doen. Onderzoekend ziet ze alle kanten van het ding.
G = ‘Eh.. waar zit de DVD speler ? “
“In je docking station, thuis op je bureau” zeg ik terwijl ik uit alle macht mijn lachen probeer in te houden.

En eentje uit nederland. Tijdje terug maar de moeite waard om te noemen.

Ik zit op mijn werkplek en een van de secretaresse’s komt lichtelijk over de rooie bij ons. Ze hebben in een spreekkamer een  meeting en de projector doet het niet. Wat ze ook doen, geen beeld op het scherm.  Nooit doet die zooi van ons het als het moet.  Tja… toch maar even die kant op lopen. Standaard vragen ‘ heb je Fn-F5 gedaan, stekkers? ‘  dat soort dingen  ‘ Ja!‘ met onverholen iritatie. Ik loop de spreekamer in, en daar zit de andere secretaresse, ongeduld straalt er van af. ‘Het werkt niet !‘ Ja, zoiets had ik al mee gekregen. Naar de tafel kijkend zie ik in één oogopslag wat er aan de hand is. Beiden vragend aankijkend vraag ik “ Waar is jullie projector ? “ Dat deze normaal zo bijdehande  dames zo onnozel en schaapachtig konden kijken wist ik niet.

Meiden, ik had toegezegd ‘m voor me te houden, maar deze past te mooi in het rijtje. Chokolade en ander goedmaak spul komt jullie kant op als ik weer in nederland ben.