Live vanuit : Noodlanding Denemarken - København

Nou ja, noodlanding, er zijn absoluut slechtere plekken om te landen hoor. Gisteravond een klein anderhalf uur bezig geweest met het plannen van de route vanuit het hotel naar Malmö, een route met iets van 50 via punten, over ruim 635 km, te doen in iets van 12 uur.

Vanuit het hotel vertrokken om ongeveer half negen, op zoek naar het eerste punt in de route. Vandaar uit via binnenwegen naar Göteborg. Schitterend rijden over mooie slinger wegen. Het weer is redelijk, en als ik uiteindelijk in Göteborg aan kom hangt het tussen zonnig en iets regen.

Blommen, Kaffe & Te ... waarom ook niet?

Even gestopt, ik heb over de eerste 50 km iets van 2 uur gedaan dus tijd voor een kop koffie, die je dan in een bloemenzaak haalt :

Maar wat wel een probleempje is is dat de garmin mijn 50 punten route niet aankan (dwz: route is te lang, meer details als ik verder rijd),maar dat is nog het minste, wat me meer verbaast is dat van de 50 punten er maar 35 gezien worden. Geen idee of dat met het laatste eind te maken heeft of dat ie mijn route anders berekend.

Lui slingeren over Zweedse wegen...

Op zich niet erg trouwens, ik geniet van de routes op dit moment met volle teugen. Kleinere wegen en door de plekken die ik aantik moet ik heen en weer rijden, maar je bent dan ook echt aan de grens van Zweden aan het spelen. Nog een meter verder en je zit in de Oostzee :

De route die dan gevolgd wordt :

Lekker toeren langs de westkust van Zweden

Vechten met het weer

Alleen op een bepaald moment gooit het weer echt roet in het eten, van bewolkt gaat het naar regen en van regen naar zeikesnat. In notime is de broek doorweekt en zijn de handschoenen soppend. Een beetje spelen met de handvat verwarming doet een beetje goed maar het blijft behelpen. De temperatuur gaat naar beneden, en ik rij in koud en regenachtig winderig weer. Mijn helm slaat dicht en op sommmige momenten zie ik alleen maar de 20 meter voor me. Zo rij ik na Göteborg nog een poosje door en dan rond 1300 uur besluit ik mijn plan om te gooien. Nog een dikke 10 uur zo martelen en dan in de buurt van Malmö een hotel zien te vinden, mwha.. er is ook een betere oplossing. Malmö – Kopenhagen is maar 20 minuten rijden. Ik gooi de route om besluit ik, eerst weer terug naar de snelweg, op weg naar Malmö. Gisteren in het hotel had ik al contact gehad met vrienden in Denemarken en hadden we afgesproken dat ik zo rond donderdag zou aanwippen. Ik gooi de motor bij een tankstation even van de snelweg en pas de route aan, ik kan rond 1530 uur in Malmö zijn, dwz. 1600 uur in Kopenhagen, dus ik zou ook nog even bij mijn vorige werkplek kunnen langsgaan. Ongeveer een 30 km later ga ik weer bij een tankstation langs, nog even een keer tanken en de banden controleren. Tijdens de rit heb ik zo af en toe de indruk gehad dat ze toch zwaarder liepen en zwabberden dus nog een keer de druk controleren. De beide banden geven aan dat ze op ca. 3 bar staan,  dus ik gooi er met deze meter nog een halve bij zodat voor en achter nu ongeveer op 3,5 bar staan. Met dat staat Gwyneth wel beter op de poten als ik weer de snelweg opga.

Aan de ene kant een beetje jammer dat ik nu al afbreek maar goed nog een dikke 10 uur soppend rijden zonder dat ik wat zie is ook niets. En aangezien Zweden vorig jaar ook al op de kaart stond heb ik de indruk dat ook volgend jaar ze er nog wel zullen zijn dus dan kan ik mooi nog eens een trip maken. Naarmate ik dichter bij Malmö kom wordt het op de weg ook drukker, meer deense auto’s en de eerste nederlandse vrachtwagens.

Vanaf dat moment gaat het sneller, de kilometers jagen onder de fiets door en omstreeks 1530 uur passeer ik de tolport naar Denemarken, waarmee mijn trip in Zweden er op zit. Ondanks het slechtere weer heb ik genoten van dit land, de natuur, de ervaringen en de lol die ik overal heb gehad. Mezelf bij de poot hebben en toch leuke dingen zien: deze trip was het helemaal waard! ik zou ‘m zo weer doen, alleen op sommige plekken minder eigenwijs.

Dan realiseer ik me ineens dat mijn collega’s altijd rond 1600 uur stopten, grotver.. even doortrekken dus. De wegen rond Kopenhagen zijn wat drukker dan ik de afgelopen dagen gewend was in Zweden maar nog steeds vergeleken met Nederland een verademing om te rijden.

Ik rij op de eigen route naar het kantoor en daar meld ik me bij de receptie. Daar zit nu een jonger meisje wat me nog niet kent, dus ik stel me netjes voor en meld dat ik voor X en Y kom, en ze belt die dan meteen. Het voelt alsof ik thuis ben weer op dit kantoor en als snel sta ik met de diverse (oud)collega’s te praten. Zoals in Denemarken gebruikelijk staan de koek resten nog bij de koffie automaat en moeten de dames eerst een kleine 5 km hardlopen.

Een van de meiden nodigd me uit om niet in een hotel te slapen maar gewoon bij haar, kunnen we meteen weer bijkletsen. Ik spreek ook af met mijn directe it-collega en we gaan morgen samen eten zodat we ook daar mooi kunnen bijkletsen.

De stats van deze route : 523km in iets meer als 9,5 uur gereden, route gestopt i.v.m. slecht weer. De groene bolletjes lijn was de toeristische route.