Wij van WC eend..

Een van de begrippen uit de reclame is ‘de paarse krokodil‘: bureaucratie waar het gewoon anders en vooral slimmer kan. Een andere kreet die inmiddels een eigen leven is gaan leiden is “Wij van wc eend adviseren wc eend.” Jaren na het staken van de commercial is het nog steeds een gevleugelde uitdrukking en won ie zelfs een prijs.

Het duurde even maar mijn stukken hier lokken reacties uit. Vaak door lezers, vaak via de mail op de achtergrond en soms door een briefje van een OvJ die even een tikje uitdeelt. Prima, beetje blogger heeft tegenwoordig een huisadvocaat en een of twee voorwaardelijke straffen aan de (bolle) bips hangen, en ik kan mezelf tegenwoordig ook tot die klasse rekenen. Naast de huis/tuin/werk ip’s zie ik ook de jongens en meiden (hoop ik) van het datacentre van de KLPD (Hoi!) rondneuzen op de site. Kijken of ik vriendelijk genoeg blijf en niet teveel op de man speel.

Dat hoeft niet meer, dat op de man spelen is inmiddels een level hoger geworden, dus ik hoef voorlopig alleen maar te kijken en op de plaats rust houden.

En toch, het duurde even, was er toch een reactie op een stukje hier en wat getwitter.
Ring Ring.. de telefoon gaat. “Dag meneer Den, u spreekt met X.” “Ah, ik dacht al…” Meneer X is de eigenaar van een telbare makelaar groep op franchise basis.
X had mijn stukje gelezen waarbij ik de handelswijze van de makelaar die mij aan KnutskeButske had geholpen onder vuur nam. Voor de later inhakenden : De kamer die ik nu naar tevredenheid huur is in de eerste maand 3x over de kop gegaan. Maandje huur, maandje borg, en.. maandje bemiddelingskosten.
Initieel had ik een veel lowerbudget kamer op het oog maar soms kan je iets niet laten lopen. En daar blijkt dan ineens waar het systeem van de telmakelaar (en niet alleen van hem) de mist ingaat. De ‘prijs’ die je betaald voor de bemiddeling is afhankelijk van de kamerhuur. En wat doen ze voor die prijs? Een achtergrond check [bestaande uit Is Den wie ie zegt? Werkt ie bij het bedrijf waar ie dat van zegt? Verdiend ie wat ie zegt, en bovenal kan ie de kamer betalen en heeft ie geen rotigheid uitgevreten?] En hoe checken ze dat? Nou… ik kan je vertellen dat dat net te makkelijk gaat.  U als trouwe lezer inmiddels ook…

Na een korte periode weet ik door de keuring te komen en mag ik de kamer huren. Dat er wat met plantjes, ruzie met de stroomboer en een makelaar die zich een extreem Huili. B. gehalte (hoi! klpd! = stijlfiguur, niet manneke) aanmeet, en nog wat shit is ontdekken ze niet. Mijn salaris is gechecked op basis van een doorgestuurd pdf en mijn Id op basis van een kopie per mail.

Punten genoeg waarvan je zou zeggen “Hey Den, doet eens een verklaring van je werkgever en mogen we het paspoort even echt zien?” Nee… ff maileh en klaar. Omdat als ze ‘nee’ zouden zeggen ze zich de maand kamerhuur door de vinger laten glippen is mijn akkoordverklaring redelijk te voorzien.
Goed. Tot zover de korte inhoud van mijn gezever.

X heeft dat gelezen en belt om tegengas te geven. Terecht, zijn club en zijn vakgebied hebben tegenwind. Prima actie. Gedurende een gesprek daag ik ‘m uit om mijn antecedenten onderzoek weer te geven. Dat lukt niet 123 (pun intended 😉 ) omdat het dossier op een regio kantoor ligt. Als ik een kopie van dat dossier wil hebben (heb ik voor betaald toch) mag dat ook weer niet op basis van de wet op de privacy, maar ik mag het wel op kantoor inzien. Ook geeft ie aan dat ze mijn werkgever gebeld hebben, alleen wanneer en met wie gesproken zou ie moeten nakijken. Nou ken ik onze HR afdeling per persoon dus ik durf best te challengen dat dat gesprek nog op een to-do lijstje staat. Voor de duidelijkheid, er zijn teveel verhuurbemiddelende makelaars die dit doen, dit is niet een uitwas van deze makelaardij. De hele beroepsgroep zit in deze emmer met stront te roeren. En sommigen zijn echt niet bang om ook wat spetters te krijgen.

Inmiddels is gebleken dat niet alleen ik maar veel meer verhuurders in de shit komen door makelaars die het hele screenings traject niet al te nauw nemen, zeker met het oog op te mogelijke verdiensten. De ene hennepplantage is nog niet geruimd of de volgende huurschuld dient zich aan.
X leidt het gesprek wat meer naar de algemene reuring in de makelaars wereld waarbij een aantal groepen (NVM en VastgoedPro) zich toch richting een soort van keurmerk willen begeven. En daar heb ik als huiseigenaar en potentieel verhuurder een fundamenteel bezwaar tegen.

Dat bezwaar vindt zijn grond in een aantal punten:

• Sinds het vrijgeven van het makelaarsvak is het aantal makelaars vrij fors gestegen. Waarom was deze stijging na vrijgave en zet deze door terwijl de huizenmarkt inzakt en bijna stilligt? Zou courtage hier het magische woord zijn?
• Waarom is pas eind 2011 / begin 2012 door de makelaardij wereld onderkend dat verhuur voor kortere of langere termijn een wezenlijk ander vak is dan verkopen van een huis, al dan niet als gezellig klusobject? Paniekvoetbal op tegengas uit de consumenten en opdrachtgevers omgeving?
• Waarom is ondanks de verschillende beroepsgroepen zoals de NVM en VBO er toch een stijgende tendens te zien waarbij makelaars betrokken raken (of ook maar lijken betrokken te zijn) bij malversaties, klachten en juridische procedures. Zelfs als je corrigeert voor het hogere aantal makelaars blijken de percentages ook te stijgen. Je zou je dan kunnen afvragen of een NVM of VBO logo wel wat voorstelt als uit deze omgeving een keurmerk voorstel komt.
• En het laatste is vrij simpel: wij van wc eend…. De slager keurt zijn eigen vlees en de makelaardij de makelaars.

Vraag aan een willekeurige ambtenaar of politieagent welke klootzakken hij niet ziet zitten. Dat zijn de mennekes van de rijksrecherche (RR). En waarom? Die gasten staan buiten de normale ambtenaren wereld en kijken zonder verbintenis naar de acties van politie en ambtenaren. Dat is precies wat die wildwest wereld van de makelaars nodig heeft: een externe organisatie waar een onderzoeksdeel zonder inmenging van de makelaar een aantal checks uitvoert, de handelswijze toetst of een procedure doorlicht.

Alles goed? Prima, maar als er wat fout is moet er kunnen worden ingegrepen. En dat is precies wat de interne WC eend toets niet mogelijk maakt. Alle makelaars vreten uit de zelfde ruif en moeten dus allemaal dezelfde problemen oplossen of tegenhouden. Zolang de courtages een percentage zijn zal geen makelaar deze afwijzen. Domweg meer geld = meer courtage. Dat zouden ze heel makkelijk kunnen oplossen in een verhuur constructie : maak een aantal onderdelen inzichtelijk en hang daar een kostenplaatje aan. Zoveel uur = zoveel geld. Dan eventueel een bemiddelings-fee, die maar een klein deel van het bemiddelingsbedrag uitmaakt waarmee integer gedrag meer in de hand wordt gewerkt dan via een totaal percentage.
Kleine dingen die een inmiddels (terecht?) getergde beroepsgroep helpen een echt professioneel en vooral integere uitstraling te geven.

Want zolang als ik naast een net te oude mercedes hatchback sta waarop een logo van een makelaardij staat en de wat donkere jongens stuurs wegkijken als ik in mijn motorpak naar binnenkijk blijkt gewoon dat deze beroepsgroep toe is aan een professionele toetsing, onafhankelijk en integer. En dat kunnen de WC’makelaars echt niet zelf.