Tijdens een meeting even terug schiet een gebruikster me aan. Of ze eerdaags eens kan binnenlopen omdat ze een probleem heeft. En verrek, deze heeft een orgineel probleem.
Haar toetsenbord is ‘gesmolten’.
Maanden terug hadden we er ook een. Dat bleek doordat ze de pc achter een soort van glas had gehad een duidelijke zaak. De betrokken medewerker gaf het ook eerlijk toe dat ie wat ongelukkig had gestaan en dus na een toetsenbordwissel was alle leed alweer geleden.
Deze keer is het anders. “Zomaar. Ik doe de pc open en het toetsenbord ziet er zo raar uit.”
Aangezien ze de machine niet bij zich had spreken we af dat ze later inderdaad kan langskomen. Indachtig de vorige gesmolten toetsen had ik zoiets van “wisseltje en klaar”. De jongens zijn ingeseind en vandaag komt ze binnen.
De pc gaat open en verdomd.. een gesmolten toetsenbord. Ze legt uit dat dit ‘zomaar’ ontstaan is: het ene moment was ie goed. Ze klapt de pc dicht en als ze deze later weer open doet blijkt het toetsenbord in een hoek een ravage.
Gezien de schade en het ‘spontane’ karakter verwacht je dat dit van binnen uit komt. De smelt temperatuur van det toetsen is meer als 90 graden dus moet er binnen in ook schade te zien zijn. We schroeven het toetsenbord open en onderzoeken de onderliggende onderdelen.
Die blijken erg netjes te zijn. Een toets van het touchpad is ook krom getrokken en aan de DVD speler zijn ook smelt/brand sporen te zien. We confronteren de medewerkster er mee: “Dit met die toetsen is van buitenaf gekomen. Niet van binnen uit. Ik twijfel aan de de uitleg dat dit met een dichte laptop ‘zomaar’ is gebeurd. ‘ De medewerkster blijft kalm en volhard in haar eerdere verklaring. Haar nonverbale lichaamstaal (een rood optrekkend blosje via hals, nek en gezicht) verraad dat ik op het goede spoor ben. Maar ja.. ik ben dienst verlenend en behoor niet meer tot de opsporing.
‘We gaan de pc vervangen voor je’, immers we zijn dienstverlenend en snappen ook wel dat dit ‘zomaar’ gebeurd. We zijn complete sukkels die niet weten hoe de mensen met de apparatuur omgaan die we ter beschikking stellen….
Lijkt md toch een gevalletje ‘zomaar’.
Ik bied een hoedenplank, wie biedt meer?
Eens kijken…. Plastic van toetsenborden zijn vaak ‘zachter” meer oplosmiddelen, dan cases.
Dus of het is gesmolten door stralingswarmte, zeg een gloeilamp die er opgevallen is, of hij heeft in dichtgeklapte toestand tegen bijv. een verwarmingsbuis aangestaan. Geen verkleuringen aan de buitenkant?
Dan zal de poes wel een lamp hebben omgegooid.
En hoe voelde dat dat je niet ‘ meer’ mocht doen? Zal ik nog eens een sollicatieformuliertje opsturen? Wij vallen buiten de reorganisatie.
Vooralsnog…
Nou ja, kon ik weten dat die fohn zo heet was..
ik ben toch benieuwd hoe dit is ontstaan , tof artikel 🙂