Nou ik er toch ben...

Twee weken geleden bel ik met de huisarts, die ene assistente die mijn bloeddruk aangenaam laat stijgen neemt op : ‘Met huisartsen praktijk [X]’ ‘Hoi, met Den, eind februari ben ik met de plok onderuit gegaan en nou heb ik daar nog steeds wat last van.’ Ik leg uit dat mij ene knie nog wat kuren vertoont en ik voor de zekerheid zou willen dat ze er naar kijken.
Ze verontschuldigd zich voor de drukte en zegt dat ze me eventueel met moeite op de vrijdagmiddag er tussen kan persen.
‘Ah joh, het is niet levens bedreigend, na het weekend kan ook prima, dit komt niet meer op een dag aan hoor. ‘ En zo plant ze me in voor de maandag ochtend om half negen.

En dan neemt mijn lijf wraak…. Geen idee of het een doorgezopen weekend is, al het werk en drukte van de afgelopen tijd of wat dan ook. Maandagavond, na een weekend lekker uitgaan, slapen op een boot en motorrijden in de hitte wordt ik wat kucherig. De dinsdag een forse hoest en het zicht wordt wat troebelig. Woensdagochtend als ik de motor heb opgetuigd en het zweet me van de kop gutst zegt de krasse Knar ‘Zou jij niet eens een poosje in je nest kruipen? Dit ziet er niet zo best uit vriend. ‘
Ik overleg met mezelf. Wat loopt er nu acuut mis als ik even mijn bed in kruip? Maar aan de andere kant.. Even de ogen dicht en die knallende koppijn kwijtraken klinkt ook wel erg lekker.
Ik meld me bij de jongens af en tuig de motor af. Ik neem een kop koffie mee naar boven en ga weer op bed liggen. Dan wordt het allemaal wat vager.. Eigenlijk ben ik pas weer rond de zondag dat ik een beetje kan staan, lopen en me wat fitter voel of überhaupt wat meekrijg wat er om me heen gebeurd. De dikke hoestbuien resulteren af en toe in bloedneuzen en zo al met al: ik heb me wel eens beter gevoeld.

Die zondag zegt de Knarrin tegen me ‘Als je morgen toch naar de dokter gaat laat dan ook even naar die hoest kijken. ‘ De hoestbuien worden afgewisseld door een soort gorgelend geluid tijdens het ademhalen en als ik slaap merk ik ineens een soort van kramp in mijn hals die met hoesten en veel kracht slikken minder lijkt te worden. Gelukkig zijn de Knarren met pensioen want bijna elke nacht hou ik ze wakker met deze capriolen.

Maandag ochtend stap ik in het motorpak zonder voor te bereiden op de motor. Even snel, dus ik geloof het wel. Bij de dokter aangekomen zit ik net op de stoel als de vervanger me komt ophalen. Binnen gekomen in de behandel/onderzoeksruimte krijg ik een hoestbui door de temperatuursverschillen.
Ze tikt in de computer en dan vraag ik het ‘r ‘Nou ik hier toch ben, zou u ook even naar mijn longen kunnen luisteren?‘ Ze vraagt wat er aan de hand is. Ik leg uit dat ik in het verleden sinds ik een kantoor bikkel ben geworden ik al 2x eerder een zware longontsteking heb gehad die veel te laat onderkent was en daarom dat ik op verzoek van de vorige huisarten wat sneller aan de bel trek.
Ze kijkt me aan en zegt ‘Dat zal niet gaan. U heeft maar één afspraak gemaakt. U zult daarvoor een extra afspraak moeten maken.’ Ik kijk haar stomverbaasd aan. ‘Je meent dit ook nog he?’ ‘Ja, zo werkt dat tegenwoordig.’ duikt ze proffessioneel weg. ‘Maar u mag de keuze maken.’
Dan komt het stijfkoppige in me boven. We gaan de procedures volgen? Dan zal ik die volgen. ‘Maar ik mag de keuze maken? Ah.. het failliet van de zorg in actie. Dan gaan we voor de knie.’ geef ik als antwoord.
‘Het failliet?’ vraagt ze. ‘Ja, het failliet.’ Zonder dit uit te leggen aan een vrouw die tig jaar op een school gezeten heeft om spullen voor te schrijven waarvan ze zelf nog nauwelijks de oorsprong kan herleiden en zich na een indrukwekkende studie vooral voor laat staan op ‘Mensen helpen’ maar daar toch liever de volle mep voor toucheert dan zeg een bijstands niveau’tje te accepteren sta ik op om mij uit te kleden.

Als ik zo voor haar sta en ze mijn kuiten en knieën bekijkt zegt ze ‘ah.. aan uw banden kunt u wel zien dat u sport hoor, en veel ook.’ Epic fail in progress, ik ben 40, tikje aan de overwichtige kant, zeg een kilo of 40, en mevrouw constateerd dat ik veel sport op basis van de twee olifantspoten die uit mijn onderbroek hangen. Die banden moeten sowiso zo dik zijn anders zou ik bij elk wissewasje omflikkeren. Simpel wetje natuurkunde cq. biologie.

Op de bank liggend trekt ze aan mijn benen en op mijn voeten zittend blijkt er inderdaad een stukje bot overstuur te zijn. Dat duurt domweg even en zal over een paar weken of maanden wel weer in orde zijn. Top, weten we dat ook weer. Scheelt in elk geval met duwen en zo.

Ik kleed me aan en zwetend trek ik het leren pak aan terwijl ik een hoestbui onderdruk. ‘Als u daar last van blijft houden moet u toch wel een afspraak maken hoor. ‘ zegt ze goed bedoelend.
‘Neeh.. kost me te veel tijd, en jullie zijn toch altijd druk. Ik wacht wel tot dit een fullblown longontsteking is, laat ik ’s nachts de huisartsen post wel komen. Net zo makkelijk, en voor mij geen extra kosten. ‘ Ik geef haar een hand en wens d’r nog een prettige dag.
De motor jaag ik de dorpsstraat in om een setje ‘DB roggel elixer ‘ te scoren. Met een mix van allerlei krijg ik die hoest er vast wel onder.
Dat duurt toch allemaal net wat langer als geplanned en ondertussen ben ik er nog niet helemaal boven op. Vanmorgen toen ik de helm opzette bleken mijn speeksel klieren nog danig opgezet te zijn waardoor mijn ogen zowat tegen het vizier knapten toen ik de helm sloot.
En op kantoor.. Alles loopt net wat trager. De vage neontinten zijn bij de hoestbuien wel verdwenen en meer door wittig schuim vervangen maar de sterretjes zie ik nog steeds na een hoestbui.

En toch vraag ik me af waar dit fuck systeem nou fout gaat. Ik betaal nu elke maand iets van een dikke 100 euro, en krijg daarvoor 10-minuten gesprekjes, facturen van mijn verzekering over wat ze net niet betaald hebben en zo al met al steeds minder de indruk dat er überhaupt iets goeds met de nederlandse zorg is (Denk nog even aan de Zuster met de  “Dat heb ik nog nooit in mijn carriere meegemaakt” of mijn “Ah..u had het ziekenhuis helemaal niet mogen verlaten, we waren u al kwijt” – acties)

En as we speak :  alleen in die idiote markt die zorg heet kan concurrentie de premies opjagen… Nu.nl meldt dat als gevolg van de concurrentie tussen de apotheken de premies omhoog zullen gaan.  He?  Ik wil gaan concurreren met andere blogs, dan kan mijn prijs ook omhoog…