Echt? Echt.

Alsof het niet zou mogen zijn. Ken je dat gevoel dat alles en overal iets aan het werk is om te voorkomen dat jij net dat ene voor elkaar krijgt?
Iets wat je wil hebben of doen en dat vanuit alle hoeken (of van Boven? ) iets je systematisch tegenwerkt.

Sinds ik ‘de mail‘ heb gestuurd zit het mild tegen, niet overdreven maar voldoende om te denken van grotver..
Het hoogtepunt was vorige week dinsdag. Daphne, mijn stoere breedbilfiets kreeg een vastloper. Nadat de eerste schade bekeken is blijkt het een onhaalbare kaart om een serieuze oplossing te krijgen. De schade is divers en onderdelen zijn na lang zoeken niet te krijgen. Dus dan toch maar overstappen of ontrouw zijn.

Na wat tips van dealer en broer eens gericht op een Pan European gezocht. De ST100 van Honda heeft een naam als kilometer vreter en is daarbij tegenwoordig door de introductie van de opvolger tweedehands met niet veel kilometers (voor een ST dan, er stond er een te koop met 42.000 Km met de opmerking ” Moet nog ingereden worden”  of eentje met 182.000km die ook nog steeds prima liep) goed voorradig. Maar ja.. ikke en Honda, da’s de eerste keer.
Dus zoeke zoeke nog es zoeke… en hebbes! Toko die veel motoren verkoopt, service en garantie bied, niet te duur, en een wat luxere versie, met ABS en TCS. Wat kort door de bocht zou inhouden dat die crash van februari wellicht niet gebeurd zou zijn.
Bellen, afspraak gemaakt, en vrij geregeld. Afgelopen donderdag en vandaag. Maar die vent haalt ze uit het buitenland, dus ik zie ineens RWD keuringen, kenteken etc. etc.  Dus de kans dat ie me de motor meegeeft wordt ineens kleiner denk ik zo afgelopen dinsdag. Nog eens bellen, en een vrouwelijke medewerker werkt helemaal mee. Ze bezorgen namelijk door heel Nederland ‘Dus bij mijn dealer kan ook?’  ‘ Ja, geen probleem, en desnoods sturen we de kenteken platen later op.’ Mhm.. dan zou ik nog steeds op GaitJan door Nederland crossen maar al wel wat anders hebben.
Dan belt de eigenaar. ‘ Spraakverwarring. De motor is al RDW klaar en heeft een nl kenteken. Je kan er mee wegrijden als je wil..‘
En dan jeuk… jeuken..  HEBBE!!!

Maar ja, eerst een proefrit. Met veel heen en weer plannen ‘ hoe de fuck krijg ik die motor mee?‘  Ingewikkelde schakelschema’s a la ‘ Vos, kip, geit, sla in een boot naar de overkant’ schieten door mijn kop. Ook dan weer de motortoko in actie ‘ Je kan met de trein gaan, halen we je op, geen probleem. ‘ Hoppa.. weer een hindernis minder.
Dus donderdagochtend die kant op. Tip van de Marokkaanse poetschone ‘ alles in een weekend tas. ‘  Ach het schaapje.. Welgeteld een jack en broek passen er in. Zeulen bij de trein met alles maar: bijna in een streep kan ik die kant op. Slechts een overstap. Als ik om 0710 uur instap zou ik over ongeveer 3 uur bijna op de plaats van bestemming zijn.  Wat? Drie uur? Jep. OV he.. het brengt je van een plek waar je niet bent naar een plek waar je niet moet zijn op een moment dat het niet uitkomt in ruim 3x de tijd die je hebt.

Oh wacht.. vergeten te zeggen: die motorzaak zit in Haelen.. Waar?  Nou zeg maar Roermond en dan 2x links: Rima Motoren
Als ik bij Venlo ben moet ik even bellen, dan wordt de taxi dienst gestuurd. En na een kleine 2,5 uur.. Venlo. Bellen: ‘ Ik ben in Venlo‘  en ‘We gaan rijden!’ gevolgd door, uiteraard want OV hé, ‘ Hoi, nog eens met mij. Er is een wissel storing, geen idee hoe laat die opgelost is. ‘  Twee treinen en evenzoveel ‘ Ja maar de volgende gaat echt‘ van een perronmedewerker  en een knetterharde bevestiging waarom ik alweer een pesthekel aan de spoorwegen had, lijkt het probleem opgelost te zijn. Overigens is dat uur prettig verlopen door de aangename aandacht van twee Russische meiden die op doorreis waren en best in het engels wilden ouwehoeren. Leuk, zo’n real life running gag 😉 Als ik ondertussen met mijn eigen dealer bel blijkt dat mijn planning voor de aankomende dagen in de soep loopt. De eerste monteur daar is in het ziekenhuis terecht gekomen nadat ie wat gelig kleurde en dat zonder bier gedronken te hebben. Fuck.. Dus als alles goed gaat kan ik straks nog niets. Geen lampen ombouwen, geen navigatie … het mag ook echt niet of zo.

Na Venlo zekerheidshalve nog even gewacht en toen gebeld. En bij aankomst in Roermond stond de taxi van Rima motoren al klaar. ‘ Je kan me herkennen aan een roze bloem‘ was ik vergeten te mailen maar de chauffeur zag de helm (en die stappen dan schijnbaar niet zo vaak uit treinen) dus al snel de auto in en op weg naar de motorzaak.
Na een bak koffie en omkleden aanvang proefrit. Eerst op handen en knieën de motor bekeken en eens aan het gas frotten. Zoemend en roffelend maakt ze toeren. MMMHhh…. nice..

Helm dicht en wegrijden. Tussen de natte metalen platen van de wegwerkers en de modder door. Na een bocht valt me wat op, de snelheidsmeter geeft niets aan. Als ik een remtest uitvoer knipperen alle alarmlichten en zakt de moed me in de schoenen. Ruim 200 km met de trein en nu in de regen dit. Geen snelheid, alarmlichten etc. etc. Mijn dealer die niets kan en een motor die ook niets doet..
Keren en terug.

‘Dat is snel?’ Zegt de eigenaar verbaasd. Als ik de gevonden dingen opnoem kijkt ie verbaasd. De motor is gisteren en vanmorgen helemaal nagekeken en heeft een beurt gehad.  Spoedoverleg met de monteur. Schakelend tussen Nederlands met een zachte g en zingend Limburgs gaan ze aan de slag. Binnen 10 minuten zijn de oorzaak en een van de twee problemen gevonden en opgelost.  De andere oplossing is iets moeilijker want een onderdeel ligt op de andere locatie. Mij wat afleidend met een kop koffie schiet de monteur de andere kant op. Na een frotfrot moment is een sensor vervangen en kan ik weer gaan rijden.

Met de losse navigatie in de zak stap ik weer op en ga rijden. Eerste rem test, geen probleem, en alles blijft werken. Dan een paar liter benzine er in en de omgeving in. Veel b-wegen, landweggetjes, en de dorpen in. In Roermond een hele tijd op een rotonde rond gereden, en veel mensen laten oversteken (kijken hoe ze op de plaats blijft staan) dan weer fout schakelen, te veel toeren, te weinig, hard stoppen, stoppen in foute versnelling..  Maakt allemaal niet uit, ze trekt het zonder problemen. Vertrouwd voelt het als de kont omhoog komt met gasgeven, en alles voelt prima.

Als ik na een dikke 2 uur terugkom en de koppen wat opgewonden staan in de motorzaak [insert Limburgs accent] ‘Ja, ik denk al. Die komt niet meer terug.‘ grijns ik. Deze is prima en ik wil de koop sluiten. Doemijdiema!
Rima heeft een groot voordeel : ze kunnen de motoren op naam zetten, niets geen gedoe met postkantoren of wat dan ook.
Een kop koffie, papierwerk en een verzekering later : she’s mine.

En terug.  Na de eerste 350km gaat het fout. De motor klinkt ineens sportiever maar functioneert nog steeds zoals zou moeten. Wat de ?!…
Luisterend komt ik tot de conclusie dat de tussendemper verrot is.  [Ja, ik ken ook een term als ie al klopt…] Dus Rima ingeseind met het verzoek me terug te bellen.

Dat doet ie meteen vanochtend. En zijn inschatting is dat het euvel ligt aan de nieuwe bochten die ik er onder heb gekregen. Losgeschoten en daardoor dat geluid. Hij probeert me de kilometers te besparen en vraagt of ik naar mijn eigen dealer wil. Maar ‘De monteur is vrij..‘, als ik zeg dat ik met alle plezier naar ‘m toe kom zegt ie vrolijk ‘ Doe maar rustig aan, dan lossen we het hier voor je op.‘  En dat doet ie. Als ik er ben en de motor wat staat af te koelen en ik koffie krijg raak ik aan de praat. Ook over de ‘Pan-val’ waar ik al ingevallen ben. Ooit voor een godsvermogen mooie tanktassen gekocht enneh.. die doen het niet meer. Die zouden op de plaats moeten blijven door magneten, maar aangezien bij Honda de tank in een plastic hoeske zit werkt dat niet meer.  Als ik daarover vertel schiet een andere motorrijder me aan. En dan blijkt ineens dat de groep van motorrijders wat voor elkaar over hebben. Gewoon omdat je een hobby deelt die domweg erg leuk is.

Van Haelen naar Echt

Hij is (ook) een Pan rijder (een echte, na een paar keer wat anders geprobeerd te hebben toch weer op het Honda nest) en heeft een luxe oplossing op de tank. Een lerenlap waarmee de tanktassen kunnen worden aangeklikt. Een mooie rooie precies als zijn motorkleur.

‘Ik heb nog een grijze, die staat prima op jouw motor.‘  ‘En wat moet je daarvoor hebben dan?’ ‘ Niets.. ‘  Even ben ik verbaasd. Een dure set die zomaar voor niets over gaat? Het ding ligt nu ongebruikt in de kast en dat is helemaal zonde vindt ie. Dus als hij mij er blij mee maakt? De tanktas moet nog wel gezocht worden, die heeft ie niet meer, maar die tankbeschermer, geen probleem, die mag over naar mij.

Nou, graag! Maar dan.. Hoe dat ding te krijgen? Als blijkt dat mijn motor binnen tien minuten weer klaar is spreken we af dat ik mee rij naar zijn huis en het ding bekijk.  Na een paar minuten stappen we samen op en rijden maar.

Naar Echt, echt? Ja Echt. Smalste stukje nederland. Maastricht is verder weg dan Duitsland en België. Na een heerlijke (en minder lawaaierige) rit zijn er we er.  We raken weer aan de praat en er staat een erg mooie kitcar, zelf gebouwd en die oogt schitterend. Ook een mooie oldtimer van Honda waar de vrouw des huizes verliefd op is. Echte liefhebbers met plezier in motor en autorijden.
Het vriendelijke van Limburg straalt hier om je heen.

Nog eens vragen of ie echt niets voor die tankbeschermer moet hebben.. Maar hij blijft erbij. Ontzettend bedankt!
Dan komt ie met tips and tricks. Spiegelbeschermers, zadels etc. Allemaal dingen die je zelf proefondervindelijk leert vertelt ie vast. Dat scheelt mij (zeker met file rijden) straks een kapitaal aan spiegelbeschermers 😉

En dan weer terug. Nog even de tank volgooien [ Mhoeha.. na iets meer als 500 km, waar ik normaal na een 220 km al weer stond te tanken] en weer op huis aan. Ruim twee uur zoef ik over de snelweg, en het is een genot. Deze fiets is prima. Er zit garantie op, kan kilometers maken, de service van Rima Motoren is uitstekend en een goede vent in Echt heeft tips en een tankbeschermer kado gedaan. Het gevoel dat het niet mocht zijn is helemaal weg.

Eeneh, over Rima motoren is welgeteld een stukje te vinden op google. Iets met een voorruitje wat niet goed ging. Nou dan is hier het tweede stukje. Op basis van twee dagen, een verkochte motor, en wat storingen: Rima Motoren is een zaak waar je voor een tweedehands motor prima terecht kan. Hoog no-nonsens gehalte, service en een vent die staat voor wat ie wil doen. Je wordt niet achterna gezeten om te beslissen, er wordt meegedacht over vervoer, de jongens die sleutelen weten wat de problemen zijn en hoe ze die moeten oplossen. En er komen mensen terug, keer op keer bleek zo tijdens deze twee dagen.
Enneh Limburg: heerlijk gebied, vriendelijke tongval en mensen die nog open en eerlijk met elkaar omgaan.

Thuisgekomen zit de eerste 650 km er met deze meid op en die bevalt prima!

En al schrijvend realiseer ik me mijn fout.. ben vergeten een patatje Zoervleis bij Reiz in Maastricht te halen.. ik was er zo dichtbij…
Oh.. wacht.. morgen is er ook nog..