Thx Mate!

Kijk, dat is nou waarom motorrijden zo’n leuk iets is: collegialiteit naar mensen die je niet kent.
Vanmorgen stap ik op, en nadat of het zadel warm word of mijn kruis koud is geworden pruttel ik naar het werk. Tot de snelweg hou ik me gedeisd, de zon staat verkeerd, vizier beslaat helemaal, en bovenal: Daphne is nog lang niet wakker. Die mag eerst op d’r gemak op temperatuur komen.

Na de stad ga ik de snelweg op. De wind is frisser dan verwacht dus ik ga wat in elkaar gedoken zitten. Door de mindere luchtweerstand loopt Daphne al snel wat harder dan op dat moment daar is toegestaan.  😉 Ik haal de stoïcijns in het midden blijvende automobilisten in door netjes links in te halen en dan overdreven nadrukkelijk naar rechts te gaan. Tussen het mistig beslagen vizier en de snijdende wind door zie ik een andere motorrijder die heel rustig uiterst rechts blijft rijden. Mooi achter een vrachtwagen die de wind breekt en gezien het model ook de fijnste manier van rijden schat ik zo in.

Terwijl ik op de motor inloop en wil gaan inhalen begint de rijder ineens te flapperen. In eerste instantie denk ik nog dat ie denkt dat ie daarmee sneller gaat maar naarmate ik inloop op ‘m begint ie harder te wapperen zonder op te stijgen. En als ik naast ‘m rij zie ik het ineens :

Stoere Fiets : Enfield

De struikrovers van ome Koos $p€€ in actie: netjes afremmend tot de toegestane snelheid dank ik de held op de Enfield: THX Mate!

Dit soort acties maken het motorrijden tot een plezier.  Enneh.. zo’n Enfield is ook niet verkeerd :