Pijn is fijn

Prikken is kicken en bloed is goed!

Foute wijsheden uit een KMar verleden. Maar vandaag was het prikken en kicken. Vanuit het bedrijf krijgen we altijd een griepvaccinatie aangeboden en aangezien m’n huisarts een tijd geleden al eens opmerkte dat ik in de risicogroepen zat toch maar opgehaald.
Ze maken je wijs dat ze het voor je bestwil doen maar ondertussen. Ergens is iemand die snel uitrekent dat een gespoten medewerker een middag minder productief is maar dat dat goedkoper is dan je rond nieuwjaar snotterend op een strakke mix van warme whiskey, rauw ei, tabasco, jus d’orange en van die bruisende vitamine pillen vijf dagen rozig op de bank te hebben liggen.

Komt U maar mee...

De injectie stond voor vandaag gepland, en ik loop voor een ongeplande spoed vergadering naar beneden.  Daar wordt ik door de degene die het voor ons bedrijf regelt gevangen.  “Ah, je kan al hoor, of heb je veel haast?”  Dat heb ik en mijn gezondheidsverklaring ligt nog boven op m’n werkplek. Hij is niet voor een gat te vangen en legt een blanco verklaring neer, “nee, nee, nee, ja, nee, nee, lijkt zo maar ben niet zwanger, nee, nee, nee, naam, datum en gaat je geen flikker aan“mompel ik tijdens het invullen. Krabbel en door naar de spuitplek.

“Waar wilt U ‘m hebben?” vraagt de niet onaantrekkelijke verpleegkundige/spuitspecialiste aan me. Indachtig m’n droogstand weet ik op tijd een foute opmerking tegen te houden. Bloes uit, buik in (je weet maar nooit) en flits.. de naald graaft zich redelijk pijnloos in de arm. “Ah, mooi, u bloed niet eens. ” In de reflectie van de glazen deur maak ik me wijs dat het zwemmen nu toch al echt resultaat oplevert.

Bloes aan en snel door naar m’n afspraak. Een pittig en onverwacht gesprek wat eventueel een leuke uitdaging kan opleveren. Enige vraag is hoe snel ik kan reageren als er een beroep op me gedaan wordt. “Eigenlijk a la minute”  want ik heb op dit moment geen directe vastlegging.  We spreken een afwachtende houding af en ik moet de aankomende periode klaar staan, met een hoog KMar gehalte “Neem tot nader order een afwachtende houding aan.. ”

In de loop van de middag kickt het vaccin in, tikje zeurderig gevoel in de kop, wat warm om de harses, en een friemeltje in de arm.
De externe loopt gniffelend rond en zegt “Ik ben nog nooit gevaccineerd” waarop ie meteen vol overgave door een collega en mij ondergehoest wordt.  “Nu wel….”

Tegenover me zit er een waar de spuit in de arm wat vervelend doet “Ah.. niet aanraken, die is gespoten man. ” foetert ie niet serieus als ie wordt aangestoten. Ik zelf merk nu dat ie wat heftiger inkickt, dus ik ga zo dadelijk alsnog even een stuk zwemmen, indachtig de actie op het opleidingscentrum in Apeldoorn waar we de dag na in beide armen gevaccineerd te zijn tegen hel en verdoemenis ’s ochtends mooi mochten touwklimmen. “Goed voor de doorbloeding” grinnikte de instructeurs vrij van enige vorm van medelijden. Maar eerlijk is eerlijk, dat rot gevoel in de arm was in no-time weg.
Dus nog even eens stuk zwemmen, en bijtijds m’n nest in, uitzweten.