Koldkrigsmuseum Stevnsfort - Rødvig

Op de laatste dag nog een ‘cultureel’ uitstapje. Naar Rødvig, naar het koudeoorlog museum.
Tijdens de koude oorlog was Denemarken de grens tussen het Westen en Oosten. Rødvig ligt aan de Oostzee, en zowel Rusland als Polen moesten vaak hun schepen via deze zee naar de Atlantische oceaan laten varen. Door de ligging van Rødvig waren alle bewegingen goed te zien met radar. Daarbij ligt het hemelsbreed niet ver van Zweden af waardoor een soort van dekking te krijgen was.

Het complex is in de jaren 50 gebouwd, en bestaat uit een noord en zuid tak, onderling verbonden met ondergrondse gangen, met een lengte van ca. 1,6 km.

Entree - Koldkriegsmuseum

Bij de bouw zijn ze begonnen met graven vanaf de zee zijde en is het uitgegraven materiaal (kalksteen en vuursteen) in de Oostzee gedumpt, waar het door de relatief sterke stromingen al snel compleet verdween. Nadat de initiële gangen gereed waren zijn de verschillende onderkomens ingebouwd in betonnen blokken en is door de structuur van het complex getracht een eventuele treffer te weerstaan door De tour die openstaat voor publiek neemt je mee over een afstand van ruim 800 meter onder de grond, en duurt een klein 1,5 uur, voorzien van een gids (Deens) of audioguide (DE /UK).
Je moet je aanmelden, omdat de groepen niet te groot mogen zijn i.v.m. de veiligheid.
Dat aanmelden kan hier :  en kost per persoon ca. 110 Kr (ong. 15 euro), en je betaald een kleine toeslag voor je creditcard.

Dan even een tricky punt: je krijgt als laatste een pagina wat je ticket is, die moet je afdrukken en bij het kantoor laten zien. Zorg dat je dus een printer oid. tot je beschikking hebt als je die kant op gaat.

Op het hele terrein geldt dat je mag fotograferen, dus een wat verlate wens om als agent DB7 spionage foto’s te maken was snel vervuld.
De bescherming van het Deense luchtruim was gebaseerd op raketten, zowel conventionele lading als nucleaire lading voerend. De basis opereerde relatief eenvoudig :
Een 3-tal mobiele raketgroepen stonden dag en nacht klaar, en voorzien van gegevens vanuit de mobiele radar units konden ze inkomend raketvuur of vliegtuigen onderscheppen.

Dubbelloops kanon, van voormalig duitsslagschip.

Het grote dubbelloops kanon op de top van de bunker is van een Duits slagschip gehaald (waarvan een zusterschip in Nederland schijnt te zijn ontmanteld) en werd (gelukkig alleen) gebruikt tijdens oefeningen. Meer achter op het complex staat een lichtspoor kanon, reikwijdte ca. 23km, die de voorliggende zee kon verlichten tijdens de nacht.

Het complex en delen ervan zijn tot 2005 gebruikt en wordt nu door voormalige militairen en vrijwilligers onderhouden.

Een korte beschrijving van de toer :
Bij binnenkomst een drietal gebruikte Nike-raketten, zowel conventioneel als nucleair. Even verderop de mobiele radarunits, incl een commando wagen. Erbij staan twee verschillende radars die gebruik werden. Doorlopend naar de zee kom je langs het lichtspoor kanon, en een drietal in verschillende stadia opgestelde raketgroepen. Dan ga je naar het dubbelloops kanon en die kan van binnen worden bekeken. Als je dan doorloopt loop je naar de observatieunit, die ook de ingang voor de ondergrondse toer is.

Bij de ingang van de ondergrondse toer ga je eerst met trappen een dikke 10 – 12 meter onder de grond. Het wordt snel frisser en vochtig. Onder grond zien we een manschappen ruimte, een patroonvulruimte, en uiteraard ook de commando en radar ruimtes. Deze ruimtes waren tot een paar jaar geleden nog in gebruik, deels voor luchtbeveiliging maar ook voor ondersteuning aan hulpacties van de kustwacht.
Langzaamaan komen we steeds dieper in de berg (of eigenlijk juist dichter bij de rand) want we komen bij de opening van het fort aan zeezijde. Hier werden na de bouw manschappen vanaf onderzeeërs naar binnen gelaten.
Overal is ruimte voor het wegwerken van schokgolven, daarom zijn de diverse ruimtes als het ware los in het complex gezet.

Commando ruimte

De foto’s zeggen meer als ik hier kan neerzetten, op sommige is de sfeer van de spanning nog te ‘voelen’ in het schemerdonker, klik hier voor meer foto’s.

Na afloop uiteraard een toeristische route terug gemaakt, de laatste vrije rit in Denemarken voor dit keer.

Morgen : Retour naar Nederland, wellicht via een omweg over Belgie, daar schijnt een cafe met m’n nick te zijn.