Altijd bereikbaar.

Moet ik trouwens nodig zeggen, ik krijg steeds meer opmerkingen dat ik nog slechter te bereiken ben dan de koningin.

Maar : is dat wat we willen ?

Bij ons in het bedrijf ben ik teamlid van een nieuw wereldwijd project om binnen ons bedrijf UC uit te rollen. UC staat dan voor unified communications.
Hoewel we een groot bedrijf zijn zijn er onderling nogal wat verschillen en verbaas ik me bij tijd en wijle over de hindernissen die die kleine verschillen dan opleveren.
Waar we na de overstap op M$ Office communicator naar toe willen is makkelijker communicatie, en ook op de manier die jij op dat moment wil.

Vandaag bleek in OCS het onderling bellen geactiveerd te zijn. Click and go..  Mijn verwachting is dat over een dikke 2 jaar email zoals we het nu kennen niet meer gebruikt word. Ik wordt vaker gespammed dan dat er serieuze berichten staan, en in het bedrijf lijken we voornamelijk email te produceren in plaats van andere producten. Na een 2-3 weken thuis op de bank gehangen te hebben had ik afgelopen voorjaar ruim 2300 ongelezen mails, en dan bleek er na filteren van de systeem meldingen nog een kleine 1700-1800 mails over. En dan wil M$ in de loop van dit jaar de mailbox size naar 25Gb brengen, waar we nu al een dikke 5 Gb hebben. Net alsof je alle berichten uit je hele carrière wil of zou moeten bewaren. Een keer vergeten komt me soms uitstekend uit.
Totale overkill dus.

Daarbij is door de introductie van bellen via OCS het communiceren nog makkelijker geworden.  Is X online ? Yep.. click en praten maar… Een stap verder die we gaan testen is videobellen. De eerste camera’s liggen al klaar. Je kan je voorstellen dat over niet al te grote tijd we op een willekeurige plek gaan werken, aanhaken op het netwerk via UMTS of een opvolger, ons online melden en aan het werk kunnen. Mailen, chat, bellen en beeldwerken.  De grootste verandering zal dit betekenen voor de medewerkers die steeds meer van dit soort veranderingen voor hun kiezen krijgen.  Ik zelf heb in een grijs verleden (voordat de gouden kooi bestond) eens m’n hele huis vol met camera’s en remote bedienbare camera’s gehangen.  Niet voor de lol, de toenmalige relatie was ver van huis en kon op deze wijze toch meekijken met huisdieren en vriendje.  Het verrekte nadeel is dat je na een dikke week vergeet dat die camera’s er hangen. En dat ze bekeken worden, wat resulteert in een telefoongesprek als  ‘Dude, trek wat aan, je staat in je blote kont op internet… ‘ als je collega’s op een verloren moment eens meekijken op je vrije dag..

Dat zal straks dus ook binnen ons bedrijf kunnen: “Ja, ik ben druk aan het werk. ” “Eh.. en die kermiskraam op de achtergrond dan, die staat in je tuin?” Maar in grote lijnen verwacht ik dat we daar best soepeler mee kunnen omgaan, en juist flexibeler worden in de manier van werken. De grens tussen werk en prive verdwijnt door dit soort tools, en dan moet je je evenwicht gaan vinden.  Wil je altijd bereikbaar zijn of kies je er op bepaalde momenten voor om alleen via chat, sms of telefoon beschikbaar te zijn?  Ik kan me voorstellen dat je er niet op zit te wachten om mijn gezicht te zien als ik net wakker ben via een videofone.

En nou is het maffe dat we als bedrijf deze stap willen maken en ik ondanks dat ik een IT’er ben die snuf&gadget geil ben, vind dat we eigenlijk een jaartje moeten wachten. Waarom ?
Omdat er nog geen serieuze standaarden zijn en omdat dit binnen de westerse omgevingen nog geen gemeengoed is. In Azië is beeldbellen al normaal, maar hier nog niet. En we moeten nogal wat veranderen : de deskphone moet weg, daarvoor komt een stuk software, of een fancy mobiel met extra software en een camera. De prijzen voor data moeten omlaag en een serieuze mobiel/smartphone/pda die zelfstandig kan kiezen tussen de verschillende omgevingen (op kantoor via netwerk / wifi, buiten via UMTS oid, etc. ) en daarbij ook nog de verschillende soorten communicatiemiddelen (video, chat, sms etc.) op een betrouwbare wijze ondersteund is er nog niet.

En het risico bestaat dat we straks altijd online willen zijn en ook verwachten dat de ander dat doet. Bij een vorige werkgever introduceerden we de BlackBerry. Door een vuile truc met introduceren waren in no-time alle directeuren om om zo’n ding te willen.
Maar na een poosje begon het te kraken. Mensen die met zo’n ding op een berg in Zwitserland stonden en zich formeel bij ons beklaagden dat er geen ontvangst was die email mogelijk maakte. Of vrouwen die ons opbelden “Hoe stel ik in vredesnaam in dat dat ding ’s nachts geen berichten ontvangt, want ik ga ‘m echt kapot maken.’ Boetes uit België, waar iemand al emailend staande was gehouden die met 160 km/h rondscheurde.  Na verloop van tijd heette de BlackBerry ook een relatiecrasher.. En dan hebben we het over een ding wat toen een belabberde service bood, en alleen tekst weer kon geven.

Straks werken we met een slim vorm gegeven ding, met alle toeters en bellen, en kunnen we op verschillende manieren snel contact met elkaar zoeken, wat zal dat doen als zo’n blackberry al relaties kon vernaggelen?