De asfalthorzel....

Donderdagavond op de terugreis gebeurt het.  Ik zit te denken aan de afspraak die we hebben om Huilie eens te benaderen als ik gegroet wordt. Als ik wil teruggroeten realiseer ik me dat het een pizza scooter is. Door mijn motor, geluid etc denkt ie met een collega te maken te hebben. That’s it. Nou wil ik een andere fiets. Eerst al het gesteggel met motorvermogen, dan niet meekomen op de snelweg, of zelf vooraan in de file rijden, en als summum een halfgare pizzapruttel die een collega denkt te zien.

Donderdag avond is productief. De resultaten zullen dinsdag in de loop van de dag bij het OM en betrokkenen worden afgeleverd. Eens kijken wat de reacties zijn.
Vrijdagochtend weer vechten op de weg. Vierhonderd cc is echt te weinig. Als ik op de zaak ben een telefoontje: de werkzaamheden aan Frederique lopen wat uit, mede door spoedklussen die binnen komen. In het gesprek laat ik voorzichtig wat vallen over “400cc, files, vooraan, niet werken etc”  en ze snappen de hint. Zaterdag kan ik een andere leenmotor ophalen.

Dat haalt bij hun de druk van de ketel en geeft mij wat meer mogelijkheden op de weg. Wat natuurlijk een mooie bijkomstigheid is dat je op deze manier eens kan testrijden met verschillende motoren. De brede kont van Frederique is heerlijk voor toeren of boodschappen doen, maar filerijden is dan wel weer flink werken. Het vermogen daarentegen is dan wel weer super, zeker als je ‘even’ ergens langs moet of heen wil.

Leen motor 2 - Diversion 600

De motor die ik zaterdagochtend ophaal is een heel ander kaliber dan de VX400. Na ruim 950 km kan ik een andere uitproberen. Een Yamaha Diversion 600. Ruim de helft meer vermogen, maar ook een ander model voorkant waardoor ik de kuip die op Frederique zit ineens met een heel andere blik bekijk.Vanaf de 100-120 km/h ontstaat er een soort van zuiging die je achter het stuur optilt. Best een grappige ervaring. Ook is ie door het ontbreken van de kuip (een “vacuümkuip”  volgens mijn motorcompagnon) veel gevoeliger voor zijwind blijkt op de dijken waar ik over heen rij.

De top van de motor ligt beduidend boven die van de eerste fiets en als ik zaterdag even een testrit maak (Deventer, Apeldoorn, Zwolle, Amersfoort, Deventer) en daarbij twee gruwelijke buien over me heen krijg heb ik plezier in deze motor. Model is niet te vergelijken met de Kawasaki, maar rijeigenschappen, ligging etc. maken ‘m een plezier om te rijden. Enige nadeel is dat het een echte asfalthorzel is. Het blok schakelt het lekkerste bij wat hogere toeren, en daar hoort een ‘typisch’ geluid bij. Op de A28 heb ik voor het eerst in mijn motorrijders leven een inslag. Een Belgische automobilist raakt iets of verliest onderdelen die de weg op slaan en die ik niet kan ontwijken. Het dikke stuk raakt me aan de voorkant en ik klap er vol overheen. Auto’s achter me gaan vol in de remmen als ik volg gas door rij, en de motor blijft in een lijn. Terwijl mijn vizier langzaam weer helder wordt grinnik ik stiekem, toch maar mooi gered deze. Deze overmoed wordt later tegen me gebruikt..

Het weer is tweede paasdag goed dus er wordt een rit gepland. Via Deventer, Zutphen, Arnhem, Uden, Apeldoorn, Deventer wordt een mooi stuk gereden. Omdat ik de tankbeurten en de bijbehorende kilometerstanden door elkaar gehaald heb gebeurd op de A50 weer iets voor het eerst.. De motor leeggereden. Ook deze Yamaha heeft geen benzine meter. Omdat het me nog nooit eerder is overkomen denk ik dat de motor een vuiltje heeft, omdat ie wel blijft lopen maar lijkt in te houden. Nog een keer gas gevend maakt ie weer toeren maar uiteindelijk is het vermogen weg en rol ik de vluchtstrook op.

Indachtig de opmerkingen van de jongen bij de eerste leen motor (“Asse inhold, meuh dissen effe draoien noar reserve, en dan assebliksem tanken”) droai ik de brandstofkraan naar reserve. Mijn rijcompagnon staat er grijzend bij en foetert wat over “Nou, ik zie die bocht en denk eens gas bij geven, maar toen bleek die horzel ineens pispoten te zijn” Hij geeft grijnzend aan dat we rustig naar de volgende afslag gaan, “rustig, da’s beter voor het verbruik” om te tanken. Bij het tanken blijkt gloeiende dat z’n motor (zelfde model als Frederique) slechts een kwart tank gebruik heeft, terwijl ie vol op de wind heeft gereden, en overal sneller weg kwam als ik met de horzel. [jajajaja insert fout comment over massaberijder en motorvermogen .. ]
Op de weg terug heb ik steeds meer plezier aan de motor. Hij reageert snel en soepel, is goed te manouvreren en is daar te krijgen waar ie moet zijn.

Wat me trouwens wel opvalt en waar ik lichtelijk geirriteerd door raak is het gebruik (of liever het non-gebruik) van opengestelde spitsstroken.
Met het voorschrift  “rechts houden” gaat het dan fout. De meest rechterbaan wordt door de wegbeheerder opengesteld middels de matrix borden en dan is het toegestaan de doorgetrokken streep te overschrijden. Mijn ervaring is dat het merendeel van de automobilisten geen idee hebben wat de drie groene pijlen betekenen boven de weg, en blijven dus stoïcijns op de middenbaan rijden.
Als ik dan op de vrije rechterbaan toch doorrij kost mij dat 150 euro wegens “rechts inhalen” terwijl onnodig linksrijden (wat meer irritatie oplevert dan rechts inhalen zo heb ik afgelopen week gemerkt) echt veel te weinig wordt beboet.

Spitsstrook dicht (C)2008 RWS

Spitstrook open, meest rechterbaan moet gebruikt worden.

Morgen mooi weer, en files.. gna gna.. eens kijken hoe het rijd met rugzak en volle tank tas.