Borsten, Billen of toch anders?

Mannen worden al snel in twee klassen ingedeeld, zij die een voorkeur voor borsten hebben, danwel erg opgewonden kunnen raken van billen. Anderen door alleen al met ze samen te werken, blijkens dit artikel.

Onder meer normale omstandigheden ben ik een ogen en ‘oor’ man.  Ik kan helemaal onder de indruk raken van een juiste glinstering in de ogen, en zeer mooi aangebrachte eyeliner, een blik of een waanzinnig accent. Voor het Nederlandse taal gebied is dat met name het zuiden vanwege de net wat andere woordkeus en zachte accenten, en in het Engels die vette diepdonkere ‘russian’ voice.  Vandaag tijdens het nieuwe cluster werkoverleg was de aftrap voor mijn nieuwe rol. In dat werkoverleg komen onze verschillende clusterleden aan het woord, presenteren het een en ander en dan met de groep in discussie over het een of ander. Er zijn een aantal dames bij die met een Frans accent spreken, wat meer voor in de mond ligt en daardoor wat harder klinkt. Maar een collega uit een van de randlanden van de cluster spreekt duidelijk en met overtuiging Engels maar met een donker Russisch aandoend accent. En dat blijft ze doen.. Vragen en antwoorden komen rap en zachtzwoel over de headset m’n hoofd binnen. De nieuwe gehoorbeschermers die ik besteld heb zijn nog niet binnen maar die gaan bij de eerste de beste mogelijkheid ook voor de telefonische vergaderingen gebruikt worden. Dan kan ik me beter op de inhoud concentreren. [sure]

Tijdens de vergadering merkte ik dat ik met bijzondere aandacht telkens naar haar stem zat te luisteren, en ik heb geen idee hoe ze er uit ziet. Voor hetzelfde geld is het zo’n oostduitsekogelkopster met tuinbroek en kale harses, maar wellicht is het ook een zeer mooie vrouw die daarnaast dus ook een goed accent heeft. Haar moedertaal zal ik hoogst waarschijnlijk niet leren beheersen, maar dit is een zeer goed alternatief.

Ondanks het feit dat ik op landen niveau een fervent tegenstander ben van “We are one great Europa” gebaseerd op het feit dat onze regering wel erg graag het braafste jongetje van de klas wil zijn en daarvoor ten koste van privacy, geld en andere zaken die de normale inwoners van Nederland wel aan het hart gaan ons verkwanselen voor eigenlijk niets ben ik binnen ons bedrijf juist een voorstander van een Europese aanpak. En dan ben ik net als de Nederlandse politici : da’s puur eigenbelang.

Voorbeeld :
Afgelopen weekend hadden we een gecontroleerde shutdown van ons datacenter. Conform alle procedures zijn alle betrokken onderdelen in kaart gebracht en is aan ons controle centrum de lijst doorgegeven. Normaliter zou dat tot gevolg hebben dat alles en alle betrokken departementen ingeseind worden en we veilig naar een controleerde afsluiting kunnen toewerken.
Wat gebeurde er echter?
Alleen de server componenten zijn bekend gemaakt waardoor het ’s avonds ineens paniek was bij diverse andere monitoring onderdelen. Die overigens in het zelfde gebouw zitten.
De servers en netwerkonderdelen stonden uit, en in technisch opzicht was er geen vuiltje aan de lucht, maar de controle en monitoringssystemen waren volledig over de zeik, ondanks een correcte aanvraag.
En dat soort zaken moeten we dus aanpakken. Een van de clustercollega’s heeft die  ‘infra’ job op zich genomen, en wil juist dit soort zaken aanpakken. Daarom steun ik zo’n europese aanpak binnen het bedrijf.

Voor mij houdt het een spannende taak in. In het verleden heb ik mij (vaak tot irritatie van de leverancier) driftig bezig gehouden met het level waarop een servicedesk moet werken. Met de nodige druk, diplomatie maar ook botte acties heb ik uiteindelijk voor de nederlandse markt een team zitten bij onze helpdesk waar ik tevreden mee ben. Het was en kan nog beter, maar op zich wat er nu zit is erg goed om mee te werken. En wat gebeurd er ? Die gasten worden dus weggekaapt naar de andere landen. Daardoor komen mijn ‘Nederlandse users’ dus weer op achterstand.

Elke maand hebben we een vergadering per land waar we de diverse ditjes en datjes bespreken en waarbij de leverancier net toevallig pas vlak voor de vergadering de issues en statistieken beschikbaar heeft.  Jajaja.. statistieken, ik weet het, sorry.
Zo werken alle landen en wordt er driftig vergaderd, en eigenlijk een hoop tijd verspilt. Daarom het idee om vanuit ‘de cluster’ zaken te kanaliseren, en er een vast team op te zetten. We gaan met meer voorbereiding de vergadering in, bespreken issues en bovenal : we hangen daar acties aan die opgevolgd moeten worden. Hoewel we in onze Europese setting al vaak erg nauw samenwerken zou ik niet weten of we dezelfde problemen ondervinden, en hoe we daar mee omgaan. En dat soort hiaten gaan we op deze wijze ondervangen. Denken we.

Een voordeel is wel dat voor de juiste opstart we eerst eens een rondje collega’s moeten gaan bellen, ik weet al wie ik volgende week eens ga bellen.