De Man met de Hamer.

Afgelopen weekend waren we er op voorbereid, de hamer. Maar vandaag niet. De hele klerezooi (volgens de gebruikers dan) die in ons kantoor stond moest worden opgeruimd. Ook hadden we natuurlijk een forse achterstand op de reeds gemelde reguliere support verzoeken.

We hebben de taken aangepakt op basis van de zaken die spelen. Het outlook probleem is nog steeds actueel. Hoewel de oude ‘bewoners’ de nieuwelingen een beetje de schuld geven is het een echt microsoft probleem. De extern gehoste mail komt voor heel europa in amsterdam binnen en ik krijg wat de indruk dat M$ het niet helemaal kan bolwerken. We krijgen ‘oplossings’-vragen die nergens over gaan. Daarmee winnen ze wat tijd maar lossen ze niets op.

Dan de klerebende. De jongen die speciaal voor dit project naar binnen is gehaald is een beest. Duwen, trekken en doorgaan. De hele klerezooi die ook bij de vorige verhuizing is achtergebleven pakt ie op. Sorteren, rubriceren en vooral wegflikkeren. We hebben de opkoper ingeseind voor de electronica maar die kan pas volgende week.

Dan de voorraad oude pc’s die opnieuw ingezet moeten worden. Preppen, controleren en fouten oplossen. De nieuweling doet het als een tierelier. Onbedoeld zorgt ie vaak ook voor het slappelach moment.
De senior die we hebben roust door de tickets, vloekt en schuimbekt “Nog steeds 30!!” knettert het door de afdeling.

De lunch om even bij te komen, en daar gaat het fout. Niet Zaagmans die de werkweek (die voor ons vorige week maandag al begon) breekt komt langs, maar de man met de hamer. En hard ook. In ongeveer een uur gaat het helemaal fout. Prestaties zakken, irritaties groeien. We reageren op elkaar af door pijnlijk precies met stiekjes te schieten en elkaar grommend het hok uit te jagen om koffie te halen.
Niet dat het daar beter van word, de sfeer wordt weer OK, maar de vermoeidheid komt knetterhard aanzetten. We besluiten dat we stipt om 1700 uur stoppen.

De jongens ronden nog wat af en ik doe iets wat ik in het begin van de week had moeten doen. De inzet belonen. Ik stuur naar de jongens van mijn team een officiele compliments mail. Die hebben ze verdiend, ik ben er erg trots op een manager van dat zooite ongeregeld te mogen zijn! Vrolijk, inzet en plezier in het werk maken dat ze een godsgeschenk zijn om mee te werken.

Ook de beveiliging krijgt een gemeend compliment. Jaren geleden was ik ook beveiliger en waren de grootste ‘uitdagingen’ die IT gasten. Altijd te laat en nooit aan de regels houden. En nou ben ik er zelf een. Ik kan een beetje inschatten wat mijn team die jongens en meiden aandoet.

De laatste die ik een mailtje stuur is een leuke vrouw. Ik ken alleen haar stem maar ze heeft de afgelopen weken indruk op me gemaakt. Ondanks onze strakke deadlines heeft zij als contact persoon en coordinator mijn externe telecom zaken omgegooid en dat werkte ook nog. Het feit dat het werkte was ik nog het meest verbaasd over, de organisatie waar we zaken mee doen staat niet bekend om de extreme flexibiliteit. Maar voor een groot deel is het door haar bemoeienis en aansturing goed gekomen en dat mag ook beloond worden. Kankeren en zeuren (wat ik hier nogal eens doe) is erg makkelijk, dus als het goed gaat mag dat ook benoemd worden.

De vermoeidheid slaat inmiddels bij mij ook toe. Dit kloppend in de trein maak ik de ene tikfout na de andere en ik zit de mensen om me heen duidelijk te irriteren met mijn getyp en meeneurieen op de muziek. Ik heb voor dit bagger arrangement € 13,20 betaald dus ik zal er rendement van trekken ook.
Weekend.. nog een paar dagen en dan kan ik aan de vermoeidheid toegeven.

Waarom weekend ? Omdat op de achtergrond van dit project er nog eentje loopt.. De begane grond vsn ons kantoor wordt opgeknapt. We krijgen nieuwe faciliteiten voor vergaderen en daarbij heeft de afd. Facilities zich van een ongewone kant laten zien. Nieuwe indelingen, spelen met kleuren, inrichting en bovenal geen uniforme identiteiten in de vergaderruimtes. De deadline voor dat project is vrijdag want maandag moet alles klaar zijn…

En dan ?
Genoeg te doen: we gaan UMTS testen, het netwerk verbouwen om sneller en makkelijker te kunnen werken, ADSL-only willen we invoeren en we gaan ook internationaal. De hete zomer die voorspeld word kan me niet snel genoeg beginnen, dan kan ik weer op de motor en nog meer genieten van een team waar ik waanzinnig plezier in heb.