Je zal deze dagen wel overstelpt worden met mails, brieven en sms’sjes. Da’s op zich niet zo gek als je ziet waar je nu staat.
Je kabinet is gevallen en iedereen hult zich (binnen een politiek correct kader) in diplomatiek stilzwijgen. De achterban heeft daar gelukkig minder last van en verkondigd luidkeels wie volgens hun de feitelijke veroorzaker van de val van je kabinet is.
Normaal is het vaak de gewoonte om mensen te bedanken voor hun inzet en nog eens te belichten wat ze bereikt hebben. Dat is op zich een goede gewoonte en je geeft er een signaal mee af dat je mensen respecteert.
Wat me echter zorgen baart is het vervolg wat er aangegeven gaat worden. In oktober vorig jaar had ik al eens een kwinkslag gemaakt over je prestaties als premier en tot mijn verbazing lees ik vandaag dat het CDA je weer als lijsttrekker positioneert.
Dat gun ik je van harte hoor, maar ik zou je willen vragen er eens kritisch naar te kijken.
De afgelopen acht jaar ben je premier geweest van een relatief klein land met een grote bek in de wereld. Dat was op zich geen probleem ware het niet dat onder jouw zielloze leiding we volkomen van het pad zijn geraakt. Onze economie is ingestort (da’s niet jouw verdienste hoor), alternatieve belevingen van de werkelijkheid zijn standaard geworden en tot norm verheven, besluiten worden niet genomen. Mede daardoor is waar we als land voor stonden voor een groot deel verloren gegaan. Sterker nog, je stijl van wegduiken en eromheen praten kan je in een schema samenvatten (zie diagram):
De afgelopen jaren heb je samen met je ministers ervoor gezorgd dat een groot deel van onze privacy verkwanseld is. Plannen als het electronisch patienten dossier, biometrisch id etc. heb je er door gedrukt met je team. Vaak werd daarvoor het argument van ‘veiligheid’ misbruikt.
Toen je als leider van de Nederlandse democratie de democratie z’n werk liet doen raakte je wat gefrustreerd. Bij het europese referendum gaf een groot deel van de Nederlandse bevolking aan dat je het niet moest doen, we waren het niet met je eens. En toch heb je via de achterdeur alsnog zaken waar de Nederlander het niet mee eens was doorgevoerd.
Je hebt je omringt met ministers die sterk werken via het 2 maten systeem. Een paar voorbeelden. Zalm, geprezen als financieel minister. Veroordeelde de banken voor hun bonus systemen en trad later zonder met de ogen te knipperen toe tot de meest verrotte bank in de recente Nederlandse geschiedenis.
Jijzelf, je drong aan op matiging van lonen omdat dat voor de economie beter zou zijn. Maar niet eerder dan nadat je jezelf een loonsverhoging van bijna 30% toekende. Rouvoet die roomser dan de paus opereert maar in zijn eigen woonplaats de regels wil aanpassen omdat dat met z’n huis beter uitkomt.
Daarnaast is er onder jouw ‘bewind’ een sluimerend proces gestart waarbij de fundamentele scheiding tussen kerk en staat steeds kleiner word. Persoonlijk maak ik me daar zorgen over, want in de landen waar we zien dat die scheiding weg is (of kijk in onze eigen historie) zie je dat de burger daar niet beter van word.
Het woord “bewind” schreef ik net tussen aanhalingstekens en wel met een reden. Je probeerde om management nieuwe stijl toe te passen. “Own your own job”, voel je verantwoordelijk voor wat je doet. Daarbij ben je er vermoedelijk vanuit gegaan dat je je omringde met mensen die hun vak begrepen en die wisten wat er in de samenleving speelt. Op een aantal cruciale momenten was je niet in de kamer, of weigerde je zelfs naar de kamer te komen. Hoeveel minachting kan je daarmee ten toon stellen naar je eigen Nederlandse volk?
De mannen om je heen, zoals faalhaasje Ernst, Klink etc. etc. zijn toonbeelden van mannen die vanuit een theoretische en academische benadering regeren. Geen enkel gevoel voor wat er leeft in de Nederlandse samenleving of zich ook maar moeite troosten om te achterhalen hoe de gemiddelde Nederlandse burger zich voelt onder de verschillende maatregelen die er door kwamen.
Zelden heeft Nederland zo’n premier gehad die zo kleurloos en charismaloos was. Op een bepaald moment gebruikte je je gelijkenis met Harry Potter zelfs in een underdog positie.
Je stuurde onze jongens en meiden naar een land om te vechten voor een zaak waarvan iedereen die ook maar even nadenkt wist dat het een onzin missie was. Een leger sturen voor een ‘wederopbouw”-missie of ‘humanitaire’-missie rammelt aan alle kanten. Een leger’s primaire taak is mensen doodmaken. Zo simpel is het. Aan mensen doodmaken is niets humaans te vinden, tenzij dat op hun eigen verzoek gebeurd. Maar dat ligt dan bij jou en je partij weer gevoelig.
En zo ontstaat een beeld van je waar je achteraf dingen aan kan ontdekken. Je kroop George W. in den bips, en waarvoor? Om Jape the Hope-Schaeffer een mooie plek te bezorgen. Daarvan kan je dus achteraf gewoon zeggen dat de functie die Jape heeft gekregen mensenlevens heeft gekost.
Toen het erom spon of je de eerste europese minister president zou kunnen worden heb je denk ik een grote klap moeten incasseren. Er bleek in deze europese wereld iemand te zijn die nog kleurlozer was dan jij. Een Belg passeerde je zonder problemen.
Had je daarom nog maar één doel? De eerste minister president te zijn van Nederland die z’n kabinet liet vallen, en niet een keer maar vaker.
Uit deze afbeelding blijkt dat een kabinet naar de eindstreep brengen op zich best een prestatie is, het lukt de meeste niet. Maar vier keer? Je hebt het echt voor elkaar gekregen om in acht jaar tijd vier kabinetten te laten vallen. Is dat echt je opzet geweest of ben je in zo’n staat van ontkenning terecht gekomen dat je echt elke keer dacht dat je het nou wel ging redden?
En wat staat ons nou te wachten?
Doordat je ruim acht jaar het contact grotendeels met de bevolking bent verloren heerst er onvrede en een ongezonde polarisatie ten aanzien van geloof, islam, Marokkanen etc. De kans is erg reëel dat Geert nou stappen kan gaan maken. Op zich niet heel verkeerd aangezien we dan weer eens met de extremiteiten worden geconfronteerd die hij vermoedelijk in petto heeft. Maar het punt is dat je zolang niets met de gevoelens die sluimeren onder je burgers hebt gedaan, dat we nu waarschijnlijk gaan doorslaan. Met alle dingen die er bij horen en dat lijkt je toch ook niets ?
Daarom zou ik je willen vragen, beste Jan-Peter, denk nog eens goed na of je die taak als lijsttrekker wil opnemen. Dit land verdiend zoveel beter dan wat jij te bieden hebt.
Groetjes aan Bianca en de kinderen, en een fijne zondag gewenst.
DenBolle
Commenteer