Het komt steeds dichterbij. Vandaag is de de extra set handen begonnen. Omdat de meubels nog niet klaar zijn eerst maar eens de kabels voor de telecom in orde gebracht en doorgesproken wat we allemaal willen gaan doen.
Ook hebben we koehandel moeten bedrijven. Aanstaand weekend moet er natuurlijk ook voor de inwendige mens gezorgd worden en moeten we redelijk vrij door het gebouw kunnen lopen. Omdat er een flexwerkers plek moest worden opgeleverd vanmorgen hebben we als tegenprestatie de toezegging dat we eten etc. kunnen bestellen via de bewaking. Mooi, dat scheelt weer een hoop. Ik hoop alleen dat onze zieke dan ook fitter is, of in elk geval normaal kan eten want een bestelling als “Twee keer de steak de luxe met extra knoflooksaus, 1x een vegetarische pizza, en een potje olvarit, warm ” staat ook zo lullig.
Gevoelsmatig heb ik de indruk dat de intrek van het andere bedrijfsdeel redelijk aan de locale gebruikers voorbij gaat. Als ik zie wat voor vragen en opmerkingen vandaag onder het mom van “even een vraag trouwens ” naar binnen schuiven of domweg aanlopen terwijl ze vorige week al een afspraak hadden maar daar niet zijn komen opdagen, dan kan ik niet anders concluderen dan dat ze het echt niet in de gaten hebben wat er op de achtergrond voor capriolen worden uitgehaald om as. maandag de zaak te laten draaien.
Bij de meeting die vanuit Italië wordt geregisseerd komt een klein (maar best serieus) issue naar voren. Een van de teamleden in Nederland vroeg zich af of het een optie is om de backups die we gemaakt hebben op te sturen naar onze eigen uitwijk centra in het buitenland. Just in case, je weet maar nooit. Tijdens de meeting bespreken we dit en komen we er wat schaapachtig achter dat onze server die we uit de andere vestiging halen onder geen enkel beding serieus in de uitwijk omgeving past, althans niet in de nu beschikbare ruimte. Daarover word morgen een werkvergadering gehouden die uitkomst moet gaan bieden. Wellicht niet voor dit weekend maar voor de toekomst zeker.
Bij de werkvergadering in Nederland worden de laatste puntjes op de I gezet. De verhuizing gaat overlappend samenvallen met de bouw van ons nieuwe ‘congres’-centrum. Een plek waar je leuk en onderhoudend kan vergaderen en besprekingen kan houden. Daarvoor word een deel van een vleugel ingezet waar nu alle dagen bouwvakkers, intrieurbouwers, meubelmaker en electra jongens aan het werk zijn. Veel rumoer, bedrijvigheid en klussen. Leuk om te zien hoe in een korte tijd een ‘bouwput’ wordt omgezet in een warme werkplek waar je je thuis kan voelen.
Je merkt in het team dat de spanning op een gezonde manier aan het oplopen is. De zieke die thuis inbelt om ook dingen op te pakken, en zich strategisch beraad op de aankomende week. De jongens lokaal die allerlei dingen in het meedenken oproepen. We gaan een leuke en spannende week tegemoet.
En nou als de bliksem op de motor naar huis, kijken of de wegen begaanbaar blijven.
Commenteer