Aftellen – dag 4/11

Een dag met hindernissen. Het begon vanmorgen op de motor. Vertrokken omstreeks 0700 uur met een buiten temperatuur van ca. -11^oC. Van het motorrijden geen voordeel ondervonden. Op de A1 was ik zo koud dat het file rijden niet soepel meer ging. Later op de A28 werd het niet beter. Gelukkig was ik inmiddels zo koud dat ik het er warm van kreeg.

Een van de eerste dingen die ‘fout’ liep was een eerder uitgezette storing. De provider kan geen bijzonderheden vinden, en zelfs een escalatie bij KPN levert niets op. Daarom in overleg met de provider maar besloten het probleem te sluiten en eens te zien of het issue van spontaan verbrekende lijnen zich nog eens voordoet.

De jongens van de audiovisuals zijn in het tweede kantoor om de beeldvergaderapparatuur te verhuizen. Schijnbaar is een stuk communicatie niet goed doorgekomen want de receptie heeft de ruimte gewoon tot einde van de week in gebruik genomen. Als ik me dan openlijk afvraag in welke mate van meewerkendheid of benul ze zitten wordt ik doorgesluisd naar de betrokken coordinator. Na wat gehannes wordt het ophalen alsnog verplaatst.  –> donderdag.

Daarna een reactie van de telecom leverancier. De bestelde telefoons zijn niet makkelijk te leveren, en komen pas donderdag (waarop ze eigenlijk allemaal moesten zijn geïnstalleerd), in overleg met de leverancier laten we de telefoons meteen op kantoor afleveren. –> donderdag

Dan in de mail een discussie over de introductie training. Bij ons moeten alle nieuwe medewerkers bij indiensttreding een cursus volgen. Beetje wegwijs in snelle stappen zeg maar. Uitgerekend as. maandag (dwz. de eerste dag na de verhuizing) moet ruim 70% van mijn team die cursus in. Na wat handelen kan ik de betrokken jongens in deel blokken die cursus doen.

Dan tijdens de lunch. Ik besluit om de motor vanavond te laten staan, de vingers zijn nog steeds gevoelloos en het lijkt me niet slim om daarmee weer de kou in de te gaan.

Na de lunch. De extra kracht heeft zich af lopen beulen. De voorraad telefoons heeft ie al uitgezet, kabels op maat gemaakt en we lopen een controle rondje. Eh.. in de nieuwe patch kast mis ik ca. 10 /15 telefoon aansluitingen. Grmbl.. De electra jongens opgesnord en eens eea. doorgesproken. Er moet nou alsnog een stamkabel vanuit de kelder van het gebouw naar de betrokken verdieping getrokken worden. Omdat een en ander voortvloeit uit een verhuisbudget moet ik als de bliksem een uitbreiding op de telefoonaansluitingen aanvragen, geld regelen en zorgen dat eea. rond gemaakt wordt. Wat later krijgen we via via de inschatting dat ook dit donderdag up en running zal zijn. Ik heb me voorgenomen om die jongen van de electra een fles whiskey te geven. Hij is telkens de rust zelve als wij het weer op onze heupen krijgen en ziet telkens mogelijkheden om dingen voor elkaar te krijgen. Petje af voor zijn houding en zinet, ik denk namelijk niet dat we zo’n leuke klant voor ze zijn op dit moment.

Dan een terugkoppeling van de printerboer. We hadden om extra software voor de printers gevraagd, en hij verkeerde in de veronderstelling dat we een volledig nieuw systeem wilde. Een en ander is inmiddels kortgesloten en morgen krijgen we een terugkoppeling of het spul te leveren en te instaleren is. Als de de monteur komt is dat dus waarchijnlijk –> donderdag.

We hebben just in case het niet loopt zoals we hopen met die printers een workaround in de planning, maar die zal afhangen van wat er gaat gebeuren vanuit de printer leverancier… dus ook  –>  donderdag.

Dan een wijziging vanuit de verhuisgroep.. het wordt niet donderdag, maar vrijdag dat alle containers komen, dus ook de schermen en dockingstations. Dat houd dus echt in dat er vrijdagochtend als de bliksem moet worden gewerkt om het spul goed uit te rollen.

Om vijf uur maken we er een eind aan. Ik wordt op het station afgezet en trein die komt heeft last van “te weinig ter beschikking gesteld materieel“.  De conducteurs maken er het beste van en vragen ons om in te schikken. Te weinig materieel houdt nu in dat tijdens de spits er één treinstel rijd waar er normaal een dubbellange beschikbaar is. Je vraagt je af of mensen die bij de NS werken dit thuis ook trots tijdens de verjaardagsborrel durven toe te geven of wat gelaten voor zich uitstaren en antwoorden “neuh… solliciteer nog steeds, maar krappe markt he..”

Terwijl ik dit typ realiseer ik me dat vingers van mijn rechterhand nog steeds wat gevoelloos zijn. Mhm…