Roskilde - vikingeskibsmuseet

Nou weet ik weer waarom ik zo’n moeite had met een wit interieur.

Toen ik vanochtend wakker werd en mijn vers gewassen en (voormalig) spierwitte beddengoed bekeek was het weer duidelijk. Schijnbaar heb ik in mijn slaap een forse bloedneus gehad en heb stug doorgeslapen waardoor mijn bed er nu uit ziet als een rekwisiet van een slechte slaughtermovie.

Meteen alles weer afgehaald en in koud water met zeep in de week gezet. Daarna omdat ik minder tijd had de afweging gemaakt tussen het Reformatorisch Dagblad lezen of op mijn gemak met een goed boek op de wc beginnen.

Het werd natuurlijk het goede boek omdat de slechte krant in verband met zondag toch dicht was. Daarna ontbeten, koffie en douchen. Toen weer herinnerd waarom ik deze douche toch zo waardeloos vind. Terwijl ik driftig mijn haar sta in te zepen betrap ik mijn hardcopy van het Transgalactisch liftershandboek erop dat ie zijn kaft staat in te zepen op de vloer van de wc /  douche. Met een knetterende vloek trap ik dat boek de douche uit. In deze kleine douche douche ik alleen.

Transgalactisch liftershandboek – Engelstalige editie, met alle 5 verhalen uit de trilogie. Na het douchen op de verwarming geparkeerd en nou maar hopen dat die Indiërs onder me het koud hebben en ook de verwarming aandoen zodat het warme water goed doorstroomt. Na het douchen de spullen bij elkaar gegrepen, en naar Roskilde.

De voormalige hoofdstad van Denemarken. Het heeft de naam Roskilde vanwege de vele natuurlijke bronnen daar. Mijn collega laat voor het bezoek aan het vikingeskibsmuseet voor wat het is, maar geeft aan als ik klaar ben met me te gaan siteseeingen in Roskilde.

In het vikingeskibsmuseet wordt een machtig mooi stukje verleden zichtbaar. Rond het jaar 1000 werden bij Skuldelev in Roskilde Fjord vijf Vikingschepen met opzet tot zinken werden gebracht De gezonken schepen blokkeerden de belangrijkste vaargeul en beschermden de

Roskilde – vikingeskibsmuseet

hoofdstad van Denemarken – toen Roskilde – tegen aanvallen vanuit zee.

Eind jaren 50 begonnen de voorbereidingen voor de opgravingen. Daartoe werden een damwand geslagen, water weggepompt en met de hand gegraven. De schepen werden in 1962 blootgelegd. Het bleken vijf verschillende soorten schepen te zijn die door de Vikingen als vracht- of oorlogsschepen voor hun verre expedities werden gebruikt.

Het grootse schip, De Skuldelev 2, is een eikenhouten zeewaardig oorlogsschip, een langschip, mogelijk van het skeidtype. Het was ongeveer 30 meter lang en 3,8 meter breed. Het werd rond 1042 in de omgeving van Dublin gebouwd. Het had een totale bemanning van 70 tot 80 personen, waaronder 60 roeiers. Door de vorm van het schip kon het onder zeil een topsnelheid van 25 tot 35 km/h halen.

Havhingsten fra Glendalough

Een reconstructie van dit schip, de Havhingsten fra Glendalough, werd tussen 2000 en 2004 gebouwd door het Vikingmuseum in Roskilde. Het zeilde in de zomer van 2007 vanuit Roskilde naar Dublin, via Noorwegen, Engeland, om Schotland heen. Door die tocht bleken meteen wat praktische zaken, zoals niet alle roeiers tegelijkertijd inzetten en het gebruik van hennep als touw bleek ongeschikt. Het enige wat ze hadden veranderd aan het schip waren de wettelijk veplichte tuiglichten en een computercompas. Voor de zekerheid voer er ook een extra schip mee waar tijdens een heftige storm 4 uitgeputte bemanningsleden onder gebracht werden.

De toch heeft door zijn authentieke manier inzicht gegeven in de scheepsbouw en hoe er met zo’n schip gevaren moest worden. Naast het museum is de scheepswerkplaats waar duidelijk te zien is welke soorten hout en welke delen van bomen gebruikt werden. Een Vikingschip werd niet zomaar uit een stapel bomen gekapt, daar blijkt echt een hele grote mate van uitzoeken, passen, voorbereiden en bewerken aan vooraf te gaan. Na het museum door mijn collega opgevangen die een mooie toer met uitleg gaf.

Zoals de waterbron onafgebroken minstens 15m3 water per uur opbrengt, de oude koningskerk waar elke koning die overlijd moet worden begraven. De eerste rond 1200 de laatste in de jaren 80 van de vorige eeuw. Als koning wordt er van je verwacht dat je letterlijk je steentje bijdraagd waardoor de originele kerk uit 1200 nu allerlei soorten zijkappelen, nissen etc. heeft elk met z’n eigen stijl, kleur en opzet.

Na afloop van Siteseeing Roskilde with locals werd ik uitgenodigd door mijn collega om bij zijn schoonouders mee te eten. Erg leuke mensen en waar ik dan weer de grootste lol om heb is dat de Mormor van de kinderen van mijn collega gewoon lekker in een spijkerbroek rondloopt en duidelijk de touwtjes in handen heeft. Lekker meegegeten, en in steenkolen Deens, Nederlands, Duits en Engels toch nog beste gesprekken gehad.

Als rasechte kantoortijger heb ik door al het buitenlopen inmiddels een knetterende frisseluchtvergiftiging opgelopen, dus ik zit heftig gapend dit te tikken.

Update : de foto’s zijn inmiddels in het fotoboek geuploaded.