Gisteren was een voormalig teamlid bij ons op de afdeling. Hij heeft ruim een anderhalf jaar als externe bij ons gewerkt en gaf aan best bij een beschikbare plaats weer bij ons te willen komen werken. Dan heb je het als team toch goed gedaan als iemand weer wil komen werken denk ik dan.
We merken op de afdeling duidelijk dat de reorganisatie en de impact op ons team scheef getrokken zijn. Normaal zou je zonder grote gevolgen best iemand een week met verlof moeten kunnen sturen. Dat ging in het verleden uitstekend, maar je merkt nu toch duidelijk dat er nu dan toch dingen klem komen te zitten. Effectief draai ik op dit moment met een zelfde team grootte als denemarken, maar moet ruim 4x zoveel gebruikers ondersteunen. Nou pakt de nederlandse helpdesk goed door en haalt de randjes er wel van af maar gevoelsmatig zijn de verhoudingen wel wat zoek geraakt.
Iets om toch eens wat mee te gaan doen. Maandag is er een uitgelezen kans voor als mijn nieuwe manager komt buurten.
De overgang intern van notes voor mail naar outlook zorgt zo her en der nog voor wat hikjes, maar in het algemeen loopt het soepel. Beter als ik had verwacht. Enige min puntje is het ‘turn-over’ moment. Je kan niet mailen met notes, maar wel kijken, en outlook is nog bezig de zaak te importeren en te converteren. Dus afhankelijk van je mailbox ben je snel over of zit je een halve dag klem. Mooi moment om dan eens de sociale betrekkingen aan te halen in het bedrijf.
Mijn werkplek is inmiddels ingericht, het grote scherm aan de wand waar eerder bureau ruimte voor opgeofferd moest worden staat waar ik ‘m hebben wil. De hangende telefoon bevalt uitstekend. Geen rare capriolen meer als je snel je telefoon oppakt en dan moet wegduiken omdat de telefoon als een projectiel op je afschiet door een verknoopt snoer. Dat het nu door de scheidingswandjes wat meer afgesloten is heeft zo z’n voor maar ook nadelen. De voordelen zijn geconcentreerder kunnen werken. Met mijn lawaai ben ik minder afleidend voor de anderen en dat werkt voor hun dan ook wel prettiger (hoop ik dan). Nadeel is dat het sociale aspect wat klem zit nu. Normaal heb je met je collega’s even oogcontact, een geluid oid, en voor dat soort subtiele dingen moet je nu extra dingen doen. In het verleden tijdens een telefoongesprek met de zoveelste verkoper die nou toch echt de oplossing voor me had (want ik had een oplossing nodig, ik wist niet eens dat ik een probleem had) kon je met handgebaren of een blik de afdeling laten meegenieten van het scriptbashen en nou moet je daarvoor dus gaan staan of parabolisch stiekschieten gebruiken.
Eerst maar eens afwachten wat dit wordt, zoals elke mens wat een verandering ondergaat heb ik een negatiefmeewerkendvermogen, en je moet dit soort dingen wel een kans geven om goed te komen.
Met het oog op het bezoek as. maandag moet ik nog een en ander voorbereiden, en dat zou best wel eens een helder inzicht kunnen verschaffen. Een uitzoeken wat ik nou precies allemaal doe. Er zijn zoveel dingen die je op dagelijkse en wekelijkse basis uitvoert zonder dat je je dat realiseert. Misschien kan ik dingen aan andere secties overdragen, iedereen binnen de nieuwe IT structuur moet deze plannen en overzichten maken.
Commenteer