Te kort bezoek - Zaterdag

Zaterdagochtend, omstreeks half negen giert een gillende ambulance door de straat, onder mijn open raam door. Scheelt een wekker zeg maar. De dochter is ook al wakker en we bouwen thee en kletsen wat. Na verloop van tijd worden mijn broer en vriendin ook wakker. Met foute oploskoffie starten we en maken we een plan de campagne. Met de metro naar het centrum, daar wat eten, dan door de haven met de hop-on-hop-off rondvaart boten allerlei dingen bekijken, Christiana bekijken, eten, en dan eens kijken hoe laat het is.

Metro, snel en relatief goedkoop

De metro is snel, relatief goedkoop en schoon. We stappen in, rekenen ca. 2,50 euro pp. af en staan nog geen 10 min. later in het centrum van Kopenhagen.
Wat rondkijken via het grote plein aan Kongens Nytorv waarbij de dochter onder het motto “Kopenhagen is cultuur, dus steek er wat van op” de betekenis krijgt van de houding van paarden bij beelden.
Op het plein staan diverse kraampjes die van alles verkopen. Houten pennen, bontmutsen, alternatieve keramiek, kleiding, kunst, te veel om op te noemen.

We vinden een plekje op een terras waar we professioneel de mist ingaan. Niet dat het niet lekker was, maar achteraf een klein vermogen afrekenen voor een zeer luxe sandwich en koffie was niet de bedoeling geweest. Neemt niet weg dat we in de vakantie modus zitten en dus gewoon lekker genieten van het eten, de omgeving en het weer. Prachtig weer hadden we, zo rond de 22-24 graden, licht windje en goede zin.

In de haven waren de voorbereidingen voor een soort jazz concertje bezig en we zijn op ons gemak Nyhavn ingelopen. De verscheidenheid aan huizen, kleuren, soorten boten is groot. Daarna gekeken of we de hop-on-hop-off konden doen, maar die is alleen in het hoog seizoen mogelijk, waar we nu dus schijnbaar buiten vielen. Dus als echte toeristen een trip van ruim een uur genomen die ons langs oa. het operagebouw, de voormalig marineterrein waar nu huizen zijn gebouwd in de bestaande marine gebouwen, een van de grenzen van Christiania en via een van de kanalen weer terug naar de haven. Veel gezien, veel gehoord, eigenlijk teveel om hier neer te zetten.

Toerist spelen : boottocht.

Daarna in het kader van “ja maar er zijn hier ook winkels” de meiden achterna de winkelstraat in. Via een van de grotere straten rondslenterend en via kleinere straten allerlei winkeltjes ingedoken. Kleding kijken, barnsteen kijken (typisch scandinavisch) en gewoon lol hebben met wat je om je heen vindt. De winkels zijn soms super modern, maar in anderen komt de jaren 20 stijl weer terug, of zie je in een zijstraatje gewoon de bouw uit 18XX weer terugkomen.

Slenterend een kop koffie (uiteraard 50 cl) gescored en weer eens doorgelopen. De meiden kijken links, de jongens rechts, en uiteindelijk duiken ze een barnsteen winkel in. Mijn broer en ik blijven even buitenstaan en een stukje verder op worden opnames gemaakt. Verkeer wordt gestopt en op een kruising doen een jongen en een meisje in showkleding een soort van hinkstapsprong.

Als de meiden weer uitgekeken zijn gaan we verder. Met de dochter ben ik even een winkel ingedoken en als we terug zijn vinden we mijn broer met zijn vriendin in een winkel, druk ringen passend. Gelijke ringen. Vriendschapsringen…
Ik trek een serieus gezicht en schiet de helpende verkoopster aan “I’m their legal representativ. When they buy these rings they aren’t married accoording to Danish law, are they ?” Ze verschrikt iets, neemt de gok dat ik een grapje maak maar antwoord wel “no, no, of course they aren’t married then. ” Mijn broer neemt kalmpjes wraak en zegt tegen de verkooptster “I think he’s a madman, I don’t know him and he is following us all day allready”

Straat clown

Na wat heen en weer geloop willen we wat drinken en eindigen in een soort Irish pub. En dat was een goede beslissing. Als we binnen zitten rollen de lachsalvo’s over straat en het cafe in. Voor het cafe zijn (zo blijkt later) twee straatperformers een act aan het doen. Simpel in opzet maar zo goed uitgevoerd. Ze kopieren het gedrag van de voorbijgangers. Sommigen hebben het niet in de gaten en lopen gewoon door, bij anderen zie je een soort spiegel tussen hun in staan, ene kant de performer, de andere kant het slachtoffer. Twee meiden die doorde artiesten op de korrel worden genomen hebben dat net te vroeg in de gaten en gaan er gillend vandoor. Niet dat dat hielp want het gelach op het terras werd er alleen maar harder door. Aanhaken op de tourtrein was ook een koud kunstje.
Het knappe was dat ze binnen een of twee stappen het ‘slachtoffer’ konden nadoen. Tikje aan de hoed, hand in een bepaalde vorm en hij is helemaal een kopie van zijn slachtoffer. We hebben ruim twee rondes gekeken en ze waren echt heel goed.

Daarna zijn we het avondeten gaan zoeken en uiteindelijk in een heel leuk restaurant met verwarmd terras (en dekentjes) geeindigd waar we vlees, kip, wijn, kazen en leuke gesprekken hadden. Even eten werd uiteindelijk een paar uur durend gezellig moment waar ik van genoten heb.

Op de weg terug (en helaas niet aan gedacht foto’s te maken) diverse vrijgezellenfeestjes gezien. Variërend van meiden op blote voeten, tot half naakte jongens met zwembanden om tot een werkelijk perfect aangekleed stel in hele mooie galakleding. Netjes op hoge hakken en een sexy body aan. Ranke lange benen die in een zeer dure panty zaten. Klassiek hoge hoed op. Hoe haar benen er uitzagen weet ik niet, zij droeg een lange wijde rok.

Toen we weer naar huis wilden bleek ons metro station een “emergency evacuation” te hebben, dus na wat afwachten en gefoeter over en weer toch maar met de taxi naar huis. En toen was het alweer ruim half een en zat eigenlijk het bezoek weekend er op. Deze dag ging veel te snel voorbij.