Jezelf bij de poot hebben

Na het lezen van Bridget Jones diary heb ik tegen een toenmalige vriendin eens gezegd “mannen zijn helemaal niet jullie grootste vijand, dat zijn jullie zelf. ”

Dat geldt inmiddels ook voor mij. Dinsdag voelde ik me al niet opperbest en woensdag werd het nog slechter. Snotteren, zere keel, koorts maar stug doorgaan. Ruzie met je eigen lijf, maar je suis un bickel.
Gisteravond na het boodschappen doen thuis gekomen en eten in elkaar geflansd. Daarna “even liggen..”, en prompt als een blok in slaap gedonderd. Dromen, zweten en alles. Wakker geschrokken met armen en benen in houdingen die daar niet voor bedoeld zijn en dus gammel overeind gekomen. Kloppende koppijn, zweten, zere strot etc etc. Tijd voor paardemiddelen.

De keuken in, waar ik mijn boodschappen uitpak. Tomatensap, gekruid en gezouten. Eieren, honing, en een fles goedkope wiskey.
Oud recept wat ik ooit bij defensie geleerd heb.

Beker gepakt. Beste is eigenlijk een dubbeldooier, maar die had ik niet, dus twee eieren in de beker. Schep suiker erbij, 2 eetlepels honing, een derde tomatensap en aanvullen tot vol met de wiskey en flink roeren. De eieren schiften met het zoute tomatensap, de honing kleeft aan de vork en de wiskey krijgt een rare kleur…

M’n nest in en slapen, dat zal geen probleem zijn.
Inderdaad ben ik zo vertrokken.

Vanochtend, ik voel me inderdaad een stuk beter. Het zweterige is eraf, keel wat soepeler en de hoofdpijn is weg. Schitterend recept dus. Ik loop de keuken in, pak de beker en flikker heel het gore mengsel in de gootsteen. Geen idee waarom het zo gewerkt heeft, maar ik vind het prima zo.

Een op het werk ging het dus minder handig.
Eerst al het presentatie plasma scherm. Afgelopen vrijdag was daar een monteur voor geweest en die had gezien de kleurbranding ons aangeraden om het weekend een witte achtergrond te laten staan zodat ie zou bijtrekken. Je raad het al.. vergeten. Gisterochtend wordt ik door de receptie ontboden, want het scherm was stuk. ‘Ja maar is geen IT’ fout argument, want in de perceptie van de gebruiker dus wel “het is een scherm en er zit een stekker aan, dus IT ” Goed, die onthoud ik voor de eerste de beste keer als de stofzuiger stuk is.

Nodige getest maar geen beeld. Helemaal niets, geen lampje. Dus TD erbij om te kijken of de aansluiting zelf nog stroom heeft, ander stopcontact, nog steeds niks. Tja.. hij is al wat ouder, van 2002 dus zou ook echt op kunnen zijn. Zeker aangezien ie elke dag van 8 tot 8 zo’n beetje aanstaat. Afdeling Inkoop opgestuitert en ‘laat maar monteur komen, en kijken of de voeding defect is. ” Monteur kost zonder handjes uit de mouw al 4000 Kroner, dus we gaan een nieuwe bestellen. Vanochtend dit aan mijn collega doorgeven, en die zoekt een leuke uit. De oude kostte destijd 80.000 kroner, en de nieuwe slechts 15300 kroner.

Tijdens zijn uitzoek werk krijg ik de klus om twee tablet pc’s opnieuw in te richten, en de toetsenborden om te wisselen. De ene een deens toetsenbord, en de ander een zweeds. Toetsenbord omruilen. Hoe doe ik dat in nederland : ” Hey, kan jij even van deze pc het toetsenbord om ruilen ?” en dan een 10 min. later is dat geregeld.
Hier moet ik het zelf doen. Maar dat kan ik, schroefjes zijn aangeduid met pictogrammen dus zo heel moeilijk kan het niet zijn. Schroef, schroef, stapeltje schroeven, ruk, trek wring, een toetsenbord los. Batterij erbij. Eerste ligt uit elkaar. Nu de tweede, schroef, trek, wring en hebbes. Ondertussen komt er een gebruiker binnen de naar de bekend weg vraagt, die de weg getoond en weer verder. Duw, wrik, schroef schroef en opnieuw inrichten. Tijdens het inrichten de andere alvast in elkaar gezet en klaar is ik. Als de eerste bijna klaar met is met inrichten komt mijn collega om de hoek kijken “En ?”
‘Tata’ trots toon ik het resultaat. ‘Je moest de toetsenborden verwisselen..‘ ‘Dat heb ik gedaan !‘ Hij loopt naar z’n plek en roept een serienummer en zegt “moet een Deens toetsenbord hebben” Ik kijk, en zie een zweeds toetsenbord bij dat serienummer. Net alsof het daardoor veranderd kijk ik op het andere toetsenbord en zie dat die deens is. Zucht.. ik heb zojuist het record onzinnig schroeven gevestigd. Machines uit elkaar gehaald en weer precies zo in elkaar gezet.

Ok, geen probleem, dus ik ga weer bezig en demonteer weer de hele zooi. Terwijl ik zo tevreden aan het rondschroeven ben komt er een gebruiker binnen, ziet de geexplodeerde zooi op mijn bureau en vraagt ‘What are you doing?‘ Zonder de man aan te kijken vertel ik ‘m dat ik aan het schroeven ben ‘I’m screwing around.‘ Verbijsterd kijkt ie me aan als ik m’n vertaalfout ontdek. Hij loopt weg en ik hoor ‘m in de gang tegen een ander zeggen “ ..[mijn naam] … hollansk ….” en de ander begint begrijpend te lachen.

De machines zijn uiteindelijk klaar en ik schrik als ik de klok zie. Vijf voor één. Shit, nog vijf minuten voor lunchen. Ik sprint de gang op, ren naar het trapportaal, vlieg de hal door het restaurant in. Ik scoor wat van een rosé rollade, een mooi stukje gerookt zalm, wat hutspot en een snee brood met zoete haring. Had ik al verteld dat ik het eten hier echt prettig vind?

Na de lunch loop ik rustig naar m’n hok terug en mijn collega kijkt me aan ‘What is the first thing you do when equipment doesn’t work ?‘ Aanslutingen controleren, aan/uit etc. kabels ? Waarom of ik dat dan niet gedaan heb bij het plasma scherm ? He ? Dat heb ik toch gedaan, td erbij etc. Ja, maar niet de aan/uit knop. Echt wel. (Gelukkig ben ik ook niet erg eigenwijs)
Affijn, blijkt dat scherm dus een verborgen aan/uit schakelaar aan de achterkant te hebben en een als aan/uit knop gemarkeerde standby knop op de voorkant te hebben.
Hij had het ontdekt en aan de afdeling inkoop gevraagd of het goed was als hij de oude mee naar huis nam, maar toen rook de de inkoopster ineens onraad. Dus de oude doet het weer gewoon en moet alsnog aanstaand weekend een witte achtergrond hebben.

En nou zit ik in mijn thuishok met een paradox, om half twaalf ’s avonds.
Een pc met een gecrashede harde schijf. Die moet gekopieerd worden, en daarvoor heb ik twee opties die niet met elkaar kunnen samen werken, dus het wordt een latertje.