Verrek

Ze hebben hier wel files..

Vanochtend ingedoken en ook op de andere rijbaan gezien. Nou was er ook wel reden voor de file. Op de E20 ri.  Kopenhagen waren twee auto’s ondubbelzinnig op elkaar geklapt, dus de rijbanen waren afgesloten. Op mijn route naar het tweede kantoor (ook aan de E20, richting Malmö – Zweden) had een auto de vangrail geraakt en was achterstevoren op de rijbaan gekomen.  Een ladderwagen van de brandweer (geen idee of dat standaard hier is) word dan dwars op de weg gezet om de hulpdiensten de ruimte te geven.

Omdat ik vandaag veel later dan geplanned uit het tweede kantoor kwam kon ik niet met de collega’s van de afdeling mee eten, dus mijn verlegenheid overwonnen en ben bij anderen aan tafel gaan zitten. Leuk gesprek gehad en er wordt door de vrouwelijke collega’s graag geinformeerd waar ik nu woon, en of dat samen een beetje gaat, ook gezien de periode dat ik niet in nederland ben.  Als ik dan uitleg dat er geen samen is en dat er in nederland er ook niet iets is worden de gesprekken soepeler.

Na de lunch heb ik kort overleg met mijn collega en tijdens het overleg gaat ie bij de poster met alle medewerkers van het bedrijf staan. De meerderheid is vrouwelijk trouwens.  Hij kijkt me aan en zegt ineens serieus “ we hebben een overschot aan ongetrouwde vrouwen hier. “  Als ik ‘m niet begrijpend aankijk zegt ie “ Je hebt het zo naar je zin en zegt dat je best in Denemarken zou willen blijven, dan moet je ook een leuke vrouw hebben. Eigenlijk moeten we op de poster een markering aanbrengen welke vrijgezel zijn “  Ik schiet in de lach en zeg dat ze eigenlijk ipv de pasfoto’s de gezichten en de handen moeten fotograferen, dan kan je het meteen zien.

We onderbreken het ‘overleg’ en gaan ijs eten, hij trakteert op zijn nieuw geboren dochter. Bij de koffie automaat staat zijn vrouw en op de tafel staat naast ijs, koek en druiven ook een mand met daarin een echte wolk van een dochter.  Inderdaad fors maar echt een scheetje, en terwijl om haar heen het geroezemoes toeneemt door andere collega’s die ook ijs en koffie komen halen slaapt ze rustig door, zelfs als de mand aangestoten word.

Terug op de werkplek krijgen we het over relaties en hij verteld dat getrouwd zijn hier niet een erg strakke verbintenis is. Iets dergelijks had ik tijdens de lunch ook al opgevangen van een mannelijke collega.  In nogal wat gevallen is er buiten de relatie ook iemand,al dan niet tijdelijk. Ook stranden nogal wat huwelijken, afhankelijk van omstandigheden zo tussen de 50-70 %, en dan met name tussen de jongere generaties. Dat zou dan weer gelegen zijn in de rolverdeling, jonge meiden maken nu ook carriere en willen dan de zorg voor eventuele kinderen niet voltijds op zich nemen en dan begint het gedoe.

Ik geef aan dat ik daarover nogal uitgesproken ideeen heb en dat ik met het afgelopen anderhalf jaar in gedachten nu niets wil wat ook maar lijkt op een relatie. Hij grijnst en zegt  “ je kan dingen op de computer scripten, je kan voertuigen beheersen maar het leven gaat zijn eigen gang.“  Hij pakt z’n spullen in om naar huis te gaan, en hij neemt zijn dochter die net voeding in de voedingskamer gehad heeft in zijn armen. Het kleine scheetje geeuwt, pruttelt en in zijn ogen ontstaat een vertedering die met geen woorden te beschrijven is. Glunderend loopt ie weg en wenst me alvast een prettig weekend.

Ineens moet ik aan nederland denken, zowel familie als collega’s hebben ingezet dat ik wel eens gevangen zou kunnen worden.  We zien wel, dit jaar duurt tot 31 december, zolang red ik wel.

Toch ?