Siteseeing - Dragør, Carlsberg en Frederiksberg Have

Vandaag siteseeing København, met een collega. Eerst bij haar en haar man ontbeten en uitgebreid over Denemarken en nederland geouwehoerd.
Na het eten een stuk in de omgeving gelopen en toen vertrokken naar Dragør.

Dragør is een klein stadje met haven en een gemeente op het eiland waar ook København op ligt.
In het stadje heb ik me als echte toerist gedragen en me helemaal suf gefotografeerd. Het oude deel (wat eigenlijk de haven omvat en de huizen er omheen) is echt sprookjesachtig.
Omdat MB vindt dat je in het weekend wat extra’s mag werd ik (na al een zeer uitbreid ontbijt) op een ijsje getrakeerd. Of ik 3 of 4 bolletjes wilde ?
Doe maar vier. Nou dat heb ik geweten. Al met al bijna een pond ijs in een hoorn gekregen. MB kreeg ‘m op, haar man en ik niet.
Haar man komt uit deze omgeving en kon enorm mooi vertellen en dingen uitleggen. Zoals

• Waarom je in de ramen deze beeldjes tegen komt,
  

  Is de kust veilig ?

  en wat de functie er van is : links kijken de honden naar buiten, rechts naar binnen. Dat deden de zeemansvrouwen om aan te geven of hun man op zee was (buiten) of thuis (binnen). Bijverschijnsel is dat de eventuele buitenechtelijke vriend van de vrouw op deze manier dus wist of de kust veilig was. Mooie dubbele scheepsuitdrukking dan.

• In het oude centrum is nog de oude raadscirkel te zien.
  

  Raadscirkel

  Die stenen dienen als zitplaats waarop de raadsoudsten plaats nemen als er een soort van raadsvergadering was of als er recht moest worden gesproken. Deze op de foto zijn geen showstenen, maar in het verleden echt gebruikt.  Het systeem met deze stenen is in heel Denemarken ooit gebruikt en ook naar bijvoorbeeld IJsland gebracht.

• Ook bleek Dragør de geboorteplaats van een bekende schilder te zijn (Christian Mølsted), dus zijn we ook nog het museum naast zijn geboortehuis binnen geweest. Binnen snapte ik waarom ik ‘m niet meteen herkende.

Daarna naar Carlsberg, dat is niet alleen de bekende brouwerij, maar ook de naam van een gebied om de brouwerij heen. Daar werden in het verleden alle arbeiders gehuisvest en in het deel waar nu nog Carlsberg medewerkers wonen zijn voornamelijk de managers gehuisvest.
De oude entree is erg indrukwekkend met de beide olifanten, en de afbeeldingen van de starters van de brouwerij, en het credo wat in het kort erop neerkomt dat deze brouwerij zich alles dient te getroosten om voor het volk bier te moeten maken.
Twee wetenswaardigheden zijn de moeite waard :

• de orginele gist waarmee het bedrijf in 18XX startte is gestolen uit Engeland door de oprichter en verborgen in de hoed overgebracht naar Denemarken. Later is die gist geleidelijk aan veranderd in de soort die tegenwoordig nog gebruikt word.
• De portiersloge is zo groot omdat in het verleden mensen hier elke week gratis een portie gist konden afhalen om zo hun eigen bier te maken.

Daarna zijn we doorgegaan naar de Frederiksberg Have.
Dat is een gebied achter en om het paleis van de koninklijke familie. Op dit moment wordt het paleis gebruikt als opleidingcentrum voor militaire officieren. Die tuin is schitterend ingericht en bestaat uit een echt gecultiveerd deel wat met erg veel zorg is aangelegt en onderhouden en een meer parkachtig deel.
Uiteraard in het kader van de toerist met korte broek en witte kuiten (en fotograferend als een japanner) hebben we ons laten rond roeien door de (kunstmatige) kanalen in het park.
Mooie aan het park is dat het altijd geopend is en vrij toegankelijk, er word dan ook druk gebruik van gemaakt.

Rond 1700 uur waren we klaar en heb ik  MB en haar man naar huis gebracht, en tijdens het afscheid belde de bewakingsdienst van ons tweede kantoor. De werkzaamheden waren afgerond, dus ik kon aan het werk.

Na het werk aftaaien naar huis en onderweg een pizza scoren.  Bij de pizzaboer een tonijnpizza besteld. De man achter de toonbank verstaat ternauwernood engels, dus in mijn beste deens nog eens geprobeerd.  Wat overigens hier opvalt is dat in zo’n beetje elke pizzaria een turk de uitbater is, die krap deens spreekt en het liefst in het turks praat.

Tijdens het pizza bakken sprint een collega naar buiten om een blikje tonijn te scoren, en heb ik even tijd om de smiley te controleren.  De smiley is een systeem waarbij de laatste 4 hygiene controles worden weer gegeven.  Elke zaak die voeding van wat voor aard dan ook te koop aanbied moet deze kaart publiekelijk ophangen  Aaargh.. had ik dat nou maar voordien gedaan.  Deze tent scoort al 4 keer op rij een :

Aaargh.. te laat gezien.

Hij smaakte niet verkeerd, maar dat was toch duidelijk een eenmalige actie bij deze.